Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/771

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Q' H U V iOO ZLt CALAN-GOUYAN. -- SANT GOUSTAN I>É STJIiN, MKNAK. Jaquasétré deourne Uppian, béiêg-bras ag er Ilapitol. eit m’en délié lii honlraignet dr:idorein en dotiécd. Uppian e ras ol é bossïble eït lii gou-nie; mües èl n’ellé quet donnet de bèn a nelii, e:m e laras : < llama, nie ra tri dé doh eit gobér ret1exiou. » —~ < Tri dé'zou raï, e rescondas Anastasi: laqueit é inant déja tremeinet; crerhéués-on, me zesire mcr-liuel eit Jèsus-CInouisL: lèlioLi pou jamaes quin rescônd guel-n-eign. * Uppian e la(|uas er Sanlès élré deourne taii- moès idolùlre, péré e oé earguet d’bi horromplein ; m;os n'ou doé gueUet gobér nitra. Uppian e vennas conlinueïn de dantein Anaslasi, hag ean e oé bet memb insolant assès eit quemèr ar uehi til liberlébenac divodesl; maes Uoué er punissas quentèh : donnet e ras soudèn dé vout dal, ha tourmaniet oé bet dré un droug boêlleu quen estrange, ma varhuas un aer goudè. Florus, furiet dré ma oé marliue Uppian, e i as Iaqnat er Santés èr prison, Iiag e ordréuas hi lausquein de verhuel éuou gueten nùnne; l)oué dré ur mïraclc e goñservas dehi er vulié. Er preiet, pèhnni e gredé é oé trompet dré er geoliér, e ras hi hasse én ur prUon aral, é péhant AnasLasi e gontinuas de vihuein hemb daibrein bouèd. Hac-cé Fiorus, èl ne venné quet trañipeiné zeourne én hé goêd, e ras iii laqual én ur vague, toullet pariout, gunt huéh-uégucnd idolalre corulannet d er marhue. Én lir momand er vaguec oé betcargueta zeur, ihsps é léh mornict d'ersoIe. Iii e zas én uud. Ur miracle quer splùn e gonvertissas ol en idolùtrèd-zé, péré en doé hot goudè-zé er bonheur de verhuel maitirèd eit Jésus-Chrouist. Anastasi e oé bet eassel a ya-zé d’un inisen, é péhani é oé bet condanuet de vonL los(|uel é bihue. Fl-cé é acliihuas hé inarlir, slaguet cloh ur pilèr é creis er flamnte, ér btai 50i. Keflrviun. Doué e hanahue hag e recompauce quement ocvre mnd e ranib eit-ou: er Samt ehné e houér grad eit er vad e rèr eit-hai. Crisogoneèn é vulié e bedas Doué aveil Anastasi a bniumor m lii doé er soulaget én é brisoti, ha hi lioiisolein e ras én amzèr ma oé hi-momb prisonnet: goudé évurhue èapparissas de Zoil hag en en trugairèquas en doul bet interrelé gorv. En iianùtiedigiueah vad eit er chervigeu receuet c zou qucn nalurel, ma chongehemb passeio doh Lud itigrat, mar manqneiiemb a di ugairét|uat un dèn péhani en dèhé groeit ur mad Ijenac eit-omb, pé rantet d’eml> ur rhervige benac. Maes hù uie zou quen ehuéhns de drugairéquat Doné ag é hraeceu? Pet grsece hun nès-ni reccuet guet-ou, Jiemb hun bout Miartezé chongct ag en lmgaiièqti:H? Fn ingratei i e zissèh er vamen a hra?ceu en nean. Trugairèqnat Douéag nr graeee, e zou méritein nu aral; mantiuein ag en li ugaii équat ag er faveu-rieu e receuér guet-ou, e zôu lium l anteiii indigne a receu rèralgoudè-zè. J3Jt SLSSJifl iU JEL Ji.Ul £ Jb ££ SUL «Lft JUl A £ St & ï5"ira * <ï a $s o cn3“a tfüvgtsis Wù ER SEIUVÈD DÉ AH-?ï-tJÊG UÈND A VIS C k L AW-GOD VA N.

SANT OOUSTAN PÊ SANT STjEN, MEKAH. Fr Sant-men e oé guenédicq ag en Angleterre, hag é dud, péré e oé peur a vadeuer bed, eguemérus neoah sourci d’en dessau él lézen a gre-chéneah, maesancoéhat e ras huan èn é youanquis en instruclioueu santel en doé receuet. Goustan lmm laqnas de hanlein fal compagnoneah, hag hum iausquas de vout dibauchet guel forbânnèd, péréén amzèr-zé e bilié el laesiri ar er inor hag c ruvagé en audeu ag en Aiiglelen e. Eselcein c