Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/748

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Er barbar Asclepiade, é léh bont touchct ag er miracle . péhani e oé bet ndmiret guet ol er ré e oé énon [iresant, e zas hoah de vout furiettoh lia cruelloh, Gobér e ras tourmantein a tiehué en Diacre santel beta iemeï guet-ou er péli a guicq en doé conservet; maes er Sant e ré goabag er vourreaueion, én ur rebraichein dehai ne oent quet capahle de lemel guet-ou er vuhé. Er prefet péhani en doé ean cleuei, e laras dehou: « ï* en dous coutant de verhuel, hama, coutanlet vou ha zesir : en tnn e ya d’ha losquein ha d'ha l:iqu;u é ludti. » Romaen e zistrous doh é juge, durand ma oé conduiet dTer snplice : < Treitour, emé*ean. appelle e ran de Jésus-Chrouist a le santunce cruel. Prononcein e rasérhonzen-men eit rein d'antand d*en tyrand en en déhé bet un dé rantet conte d’er Juge souveraen ; maes Asclepiadce hronon^as (juentéh er santance, péhani e gondanné er Sant de vout losfjuel é bihue. Er soudardèd e stagué déja Romacn ar er yoh coèd tolpet eit el los-quein, a pe laras er Sant dehai é hotiié penaus Dôué ne zestinè quet deliou er sorie martme-zé, hag é hé d’hobér én è andrèd ur miracle aral. En nean, én ur momand, e zas de vom goleït a gogusse, un deluge deure gommangas de gouéhe. ha ne oéquet possihle d’er vourreùueion latjuat en tan de groguein ér hoèd, deusiou m’ou doé eanniTOusetguet ivie ha guet pêc. Sehuel e ras ur hri bras é mesque er bobie, ha qne-ment-cé e het rapportet d*en Ainpeleur, péliani e oé nezé ér guér a Antioche. É tretant ma véhé het arrilniet ei‘ rescond, er Sanl, én ur liobér goab ag er vourreùueion, e houlenné gnel-hai: « Mén é rna en tan? » En Ampeieur e oé disposet assès de rantein é liberté d’un dén pélinni e oé dihuennet én nr begon quer splan ; rnaes Asclepiade. en dis-trous. hag e obtenas memb permission guet-on d’hobèr trouhein d’er Sant è dèad, péhani en doé cherviget deliou eit blasfèmein ïnemb d*en douéèd. Asclepiade e yas enla ar er blacen publiq. e ras degnsse éuoti Homaen liag e ordrénas d’ur chirurgién trotihein dehou é déad : er pêli e oé het gi oeit qnenléh. Ridèc e ras er goèd ag è vôg : é vai hue hag é galon ne oent ol meit goèd. Tra souéhus! ne varhuas quet er Sant goude un tretteniant quer barbar. Dré ur miracle hoali brassoh, con-liiiñein e ras inemb de gonze èl aguênt. Er prefet e vennas a retorne approein cottrageer Sant : gobèr e ras prepai ein uti autaer guet tan, an^ans lia qutcq a certam lonnèd. hain e solilns iioali er Sant de sacreliein; hag eit gobér goab a nehou, ean e laras ê rè permission deliou de gonze. Romaen quenlèh e sâuas é voéh hag e iescondas ne zeliè quet hanni bout souèliei, ma ne vnnqué quet janifes er gonze d*en hani e berdêgné Jéstis-ChroLiist, hag oblenct cn doé él-cé en donaezon de gonze hemb téad. En tyrand, è hùélel ur Jnirliud quer bras, btrm gavas ambarrasset ha ne liouié petia chongcal. Snspectein e iüs é oé bcL trornpel guet er chirurgiéti, péliani cn doé groeit sehlant hemh-quin a drmihein é dèad. Gobér e ras memb el latpiai erprison bag er liondiuie diracerjuge, pèhanie zeüé er hondannein d er niarhuc; majs foi‘h-ais oé bel d’er chirurgién-zé hum zihiienne, èn ur tiobèr visilein bèger Sant, iiag én nr ziscoein è dèad en doè conservet èn è dy : eau e Iai‘as hoali penaus Romaui ne zelié quet biiiuein gondé cn trettemant-cè: hag én elïèd, eit hanahuein er hiiliionné, cn experiance e oè bel groeit ar ur hriminel, dèja condannel, pèhani e varhuas quentéh, goudè ma oé bel trouhet dehou é déad ér memb mod, ma oè bet groeit d’er Sant.