Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/740

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

01 722 BUIJÉ ER SjEKT. sioneu d'hobér poen dehou ha tTer honterollein é peb fa^on. Mnleur ê liiiélet ne pé quet a sebbnt men déhé achihuet ou malice, soude en dout consuliet Doué dré er beden, e gueméras er resoiulion d’lium den-uein, non pas én intantion d’abandonnein e zevèd , eit péré é oé presie de sacrefiein é vuhé „ jnaes eit ne véhé quet bet mui aveit é anemisèd un occasion doiïanceiu Doué. Hum arnbar(|uein e ras eit monnet dfel léh m’en déhé câret providance Doué er honduie. Doarein e ras én ur poili mor ér Saintonge, iiag en Escob santel, hanhuet Leonce , péhani e gon-duié en escopti a SainLes, er recetias guet joé, hage ras dehou un ty én ul léh retiret. Maieue vihuas énou occupet a Zoué hemb-quin, hag er pedein e ré hemb cesse eit saivetligucah é zevèd. Touchant goudé ma oé partiet eu Escob, er guér a Aleth e oé betaf-fliget dré bep sorte maleurieu. Er guerteri hu clinhuèdeu hum stréâuas dré er vro. Er péh e zougué en doar e oé devoret guet amprehonèd, péré e ampoésonné en air ag en amzér : er marhue e oé partout én tyér: corv en dud e oé goleit a vurbuat dangerus : én ur guir, dourne en Eutru-Doué hum ziscoé én ur faegou (|uer sclajr, ma Liguéorant anfinou deulegad , ha hanahuein e rezanl é oé er maleurieu-zé ur bunition jusle ag en outrageu ou doé groeit d’ou Cugul santel. Ind e ras ur benigen stncér, hu cassee rezant er ré priücipalan ager guér de gavouét erSant eit er honjurein de retorne d’é escopti. En- dud-men hum dautas doh treid Maleu, ou arrousas guet ou dareu , e houlennas pardon guet-ou hag er suplius é Jtanhue Doué de zonnet hoah én oti mesque. ErSant, toucliet é cleuetconze ag 011 stad miserable, hag avertisseldré un /£l dc retorne d'é escopii eit consoleïn é bohle, e bartiâs guet en dud-cé, ha receuet oé beL ér guér a Aleth guet er vrassan joé. Quentch èl m'en doé reit é vénédiction de ol escopti, écessasen ol maleurieu abéréé oéaf-fliget, hag é bresance e rantas d’er vro-zé er yehèd,, en ahondance hag er gonsolatiôn. En aflliction e oé bet genéral, pe zisclserias er Sanl d e boblc é oé rel dehou retorne d'el léh ag é exil, rac Doué en doé onirénet delsou monnet de verhuel d’énou. Ilanhuein e ras sant Goal de vüut escob dehai én é léli. Sant Maleu e retornas enlâ d’er Sâimonge , hag e dremeinas énou er reste ag é vuhè, éu ur hortos gnet un hirreah santeler momand eurus ag é varhue. Ee santas er momand-cé é toslat, er Sante ras hum iaijtiat ar el ludti, én ur cilice; Iiag è zeulegad sâuet trema en nean, é rantas é inean de Zouè, èr blai 627, oaidet ardro puar-uéguênd vlai. - KHleiivii, Vertuyeu er Sanl-men e oé occasion de lodagé verder d’ou doul ivi ha jalotisi doh-L-ou: gobér e rent goab a nehou, hag er goal-dreltein e rent u dauleu tèad; imes ne ré cazerbet aguement-cé, ha monnet e vé attâti guet é hent» Mar d'oh fidéloh de viret lézen Dottè eit er rértd, hui e ga-vou eliLié Liid ivius ; mâes ne ret quct seblant ag er péh e larou a han-oli en dud ag er bed , ha dreste peb tra , dthoallet a vanquein én hou teva*r )ia d'er péh e zeliet dïiou couciance, guet eune a zïsplige dchai. FTen dès goai inclination erbet quen injuste h;i quen tndigne èl en ivi. En ivius e ra mui a zroug dehbu é Ijunan eit n’ellé gobér <!'er réral. Ilonhenr é nessan er rante miserable: hum zanuein, hum affligein e ra, heinb fcllein gobèr droug erbet. .