Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/739

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

a houdc pél amzér un desir bras dê Ronveriissein er boble-zér maes rai goh oéha ii’linm sanlé quct capable tle zonnel de bèn ag ul labour quen diaes. Ne cessé a gonseillein desani Maleu impléeincn d<iiiajzonneu na-luiel en tloc receueleil gounte cn ineanneu-zc dc Zouc. I*'r Sunt ne glas-qué quet j5Ùel eit convcrsion er bayanncd-zé ; nucs èl ma huni santc galhuet d'cr vuhé a gontamplation. ean c zougé er pêh e an ihuas cu cffèd. <le laret-é, ma véhé bet gondé-zc la<]ueil dc vout escob ag ergticr-zé. Un JEI e zas aniin d’en avcrtissein é telié laboiiratavcit convertissein en diftdélèd-zé. ‘ Maleu e aboeissas, liag c yas„ sul vasqne, de laret en Overen èr cha-pellicg en doc sauet er grechénion ag er gucr-zé, lia commance e ras annoncein er litligion a grechéneah guèt qncmeiu a nerh iiag a loquance, ma ridas u.r foule vras a dud dVr c.heleuct, hag èl ma oc rai stréh el lch-zé, ind e obligeas er Sant de bcrdègue ar er blaccn publiq e oc ctal er cluipclEe-zé. Durand ina oc hoali ênou c perdègue, c trcmeinas ar er biacen inten emant un tlén youancq ag ur familie inourable ag er guèr, ha péhani e oé liéliet guet un nombic bras a dud. Malcu, pmisset dre itn jnspiration divin, e cessas è insiructioa hag e laras der rc e zoaguc er horv niarhue d’en doar hum anestein, hagé hanhue en Doué e herdègué dehai ha pèhani eu doé iium rcssitscilet cn dé-zo memh, é vcnné ranlein er vulié d’en dén youancq-zè, aveit prouvein er gtiirionnèeu divin c an-noncé dthai. lùi ol e oéhâmei ècleuet un draqucr souclins, lia gobèr c ranl léh tlehou cit m‘cn dèhé gucllet tostat d’cr châssc. En ol c liortc gtiel sitance er pèli e arriuehc. Er Sunl hum laquas ar é zeuliu, e adressus de Zotié ur bcden gredus, Im quenteh cn liani mailiue c sâuas ag c châsse. Goulenne e rusd’ivel, lia Maleu, drcc vènédictiou, cclian-geas è giiin en dcur e oc bct presantet dchou. En ol dud, ènou presaut. Intm laijuas dc hlorihein Jèsus-Chrouist, deustou n’ou doé ipict lioah er bonhour d’en Imnahncin, ha de vèlein clmé er Sanl, péhani en doc an* noncci en Douc-zé dchai, Er hayannèd-zé c oc hct qupn louchet c hùèlct er miraclc-mcn, ma lium gonvci üssaht ol assamble ha ma houlcnnant er Vadient. Maleti on liadéas, goudé en dout ou instniget hag ou l:tqueiL èr stad dc receti er Sacreniant-cè. Er grcchériion nehiié-tncn er choègeas ol dhir voéh eil ou escob ; hag er Sanl, deustou d’en eune cn doe ag ur garguè quen ihurl, nVllas qiiet rcfusein bout hiigul d'er ru, pérè er scllèavci cu zad . a hornlé m’cji doé ou gounict de Zoïic. En Escob santel e yas lioali pariouL dré er vro eit yisiteiri en ilisieu, gùellat er rc glan, instrugein er pobleu, rein er Sacrcrnanteu ha gobèr bèlèan. En domezou a viracleu en liélié pârtont. Un Eutru brasag er vro, hanhtici Heloch, poussctdrc er goal-spercd, liemb vcnnein chcleuct dôh' pcdenneii er Sant, e zus ean-mernb de gommandein distnigein nn Üis, e ré Maleu bniisscin ar ur fontl doar reit debon. Dnué er lanlasdat, non pas neoah eit er ptuiïsseiri, ni.ms quôntoh eit er ImrrigeSn. E zallpdt-, gupali e ras d’er maicuru$-cé hanahuem é lautft diracDoné, lia ne zou-geas guct donnei dirac en dud eil goidenne pardon guet er Sant. pèhani, atlùu preMte d’hobér vadd'è anomisèd, e bolluis é zpulegad guct deitr ha guet ivle bcnigupl, hag e rantas iJchou er gùélèl. Hein e ras dehou ur bcnigen salvus, ha goudc-zé «m assolven. . Doué c IjenneUas, aveil approurin lidcliic !n patinnlarl è scnitour, ma oé bct persecutet guct lud digouciance, pére c glasquè t-n <;d occâ-