Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/725

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

e, coègannet ér Pannonï. E {?iiérent e oé payannèd ; mses Martin eudoé betei' bonlieur d’hnnuluieïn el iézen n grerhéneah, Jm n’endoé f|uin gousle rneit aveit en exelcicet> a zevotion. Monnet e ré d’en ilis én drespèd d’é dud, ha gou-lenne e ras d’en oaid a zêc vlai bout laqueité mesque er ré hurn zisposé de vout badéet. Er graece-/,é e oé l)et accordet dehou, liager hrouïdur-men e oé fidel d’assistftin én inslrnclioneu e oé gi oeit d’er ré e zesii é er Vadient. E garanté eït Doué e oé déja quer berlinidani, ma queméras a nezé er resolution d’luim dennein én itn deserh. Chongeal én ilis hag ér hovandeu, chetu er péh e occupé hemb-quin é sperèd hagé gnlon, É dad, péhani e oé bel officér, e ras dehou parlie aveit en artnè, ha Marttn eantréas ér gavalerie. N’en doé rneit urservitour hemb-tjuin hag en trettein e réavel é vrér, én tir rantein dehou erchervigeu izellan. Er Sant e houias hum hoaranlein doh er vinceu, pcré ezou quenordin£er d’er ré e zou ér chervige, ha gounie e ras istimo ol é gamaradèd, drêé cha-rité, è zoustérhagé vertuyeu aral. Ébatiantaet ha" éhumilité e ué drès-ordinaer, deustou n’en doé quet hoali receuet er Vadient. Er ré alfliget e gavé én-ou ur lionsolour. Soulagein e ré a guement ma ellé er beure* rion, ha ne hoarné guet-ou ag é bai, meit er pèh e oé absolumant ne-cessér dehou eit bihuein. Querréglet oé a faed en ivage, ma oé quèntoh haval doh ur menah eit doh ur soudard. Un dc, é cieis ur gouiau quer ruste ma varhuas hilleili a dud guet en anehouit, Martin e gavas ur peur casi nuah éhars dor er guér a Amiens, é houlenne en alieson guet êr bas* sanderion. Er ré e oéèn é raug e bassas hemb sellet doh er muleui us-cè, hag er Sant e gredas penaus Doué en doé reservcter peur-zé dehou; mais reit en doé déia ol er péh en doé,. ha ne chomé mui guei-ou meit é armage hag é zillad. Petra gobêr enta? Ean e drouhe é vañtel é deu dam, e ra en hunLêr d‘er peur hag hum hronne èl ma elïe gueten lianlér ara!. (Jr ré benac ag erré er gïiclas er stad-cè, hum laquas d hobèr goab a nehou; ma?s réral avisettoli e oé la?n a admiration aveit er Sant, hag ou houciance ou rebraiché a balamor n’ou doé quet assistet er petir-zé. En nozarlerh, Marlinendoè bet un liuné é péhanié liùélasJésus-Chtouist goleit agen hantèrag é vantcl, hag er lileuein e ras è luret d’ur vanden ^Elèd e oé un dro dehou : * Martin, deustou u’en dé quet hoah badèet, en dès reit d’eign er gusquemant-men. > • Ur vision quer consolant e inspiras dehou nr grèd nehtiè eit gloèr en Eutru-Doué. Receu e raser Vadient d’en oaïd a eih vlai ha tregond, ha chongeal e ras quentéh a gùittat en armé aveit hurn gonsacrein hemb-quin de chervige en Eutru-Doué. Goudé m’en doé obtenet é gongé, er Sant e ?.esiré-bras gùélet é dud, péré e chomé ér Pannoni, aveit assai ou hon-vertissein : couéhe e ras ar en hent étré deournc ur vanden lairon, hag unan a nehai e sauas é goutelaz eit lcutein é bèn ; maes unan ag é gom-pagnonèd e arrestas c vréh. El lairon-zé e oé laen a admiration ejt mo-desti hacourage Manin, ha gonlennce rezantguet-ou pihue oélia ma n’en doé quet bet eune. < Crechén-on, e resèondas er Sant, hag ol me hon-fiance e zou é Doué, péhani e zitmcnne é serviterion é spécial èn dan-gérieu bras. Hanahuein e ran madeleah en Douée adoran : ur gùir gre« chcn n’en dès nïtra de zougein èdan protection un Doué ol-buissant. Mses hui, hui e htiès dezougein, rac er vuhé criminel e gonduiel hou rante indigne a visérioorde Jésus-Chrouist. * En discour-zé e gresquas hoali admiration el lairon aveit-ou, hag en hani en doé veunet el laheiu, hum