Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/712

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ol jEtèd. 694 ItünÉ ER SJEÏÏT. T C §§§§§§§ ffTfïï S ï ÏÏW Ea ailtBTÈO DÉ A VIS CALAM -GÔDYAS

w«jh*h2 , SAKT MÉLEN, ESBOB. . T il Er Sant-men e oé guenédieq a escopti Gùénèd. É dad hag é vam, pété e oé tiul a nobJance „ el laqua$ étré tleourne escohètl santel, pêré e gue-mèras sourct tie fortnein é galon youancq ha tinér d'er prati(|ue ag er vertuyeu, ha profiltéin e ras quement ag ou instructioncu „ ma tas de yout ur scùir a santeieah aveit én dud youancq ag é oaid. Melén, en doé en ol avantageu a gorv hag a sperèd aveil gobér é fortune ér bed : enn en doé ur fape agréatile faponnieu gracius hag admirable , ur furnés drès-ordinaer, tm tampcrance, péhani e ré admiration ol er ré en ha-nahué. É galone, verhué dré garanté doh Doué, hag é fé bihne, péhani e gi esqué a vusul ma avanpé ehué én oaid, e ras dehou disprisein er mudeu hag en inourieu ag er bed ha quemér ér resolution d'hum consa-ci‘ein de cheryige en Hutru-Doué : é bligeadur e oé visitein en ilisteu, er hovandeu hag en hospitalieu. Ieinnein er Scritur Srïntel ha pratiquein peb sorte cevreu a zevotion. Melén , én ,un oaidc péhani é vérquen taulet guet er bed , e vennas renonciein a graen dehou ha hélie inspirationeii er Sperèd-Santeï. An-tréein e ras én ur hovand, hemb gout de dud , pérè e rasol ou fossïble aveit cn ingagein de retoi ne d’er bed ; mres er Sant e zalhas ferme doh é resolution, hag é eTïample e rasde hilleih a duchentil youancq, péré e pé bet égompagnonèd, qiiittat er vaniiéeu eit quemér en hent ag er benigen. Melèn e oé aveit è verdér ur sciiir parfaet a htimililé , ha con-lanioé attau a hobér el labourieu villan hag izelian ag en ty: gnel oé guet-ou bout humble é ly en Eulru-Doué eit bout é creis èn inourien é palaes er rouanné. Patianl oé ér poènieu, chariiable é quevé ré nessan, ha gracius é quevér en ol. Castieine ré c gorv dré bep sorte morteficaiioneu , hu conserveine rasé hiiérhtaHabud é vuhé. É.vuhé e havaléquôntohdoh hani un /E1 eil doh hani un dén. Sant Amand, escob a Ruan , couchet én ur hiinhuèd dangcrus, pèhanl e zelié achihue é labourieu , èl ma honahuè mérite er Sant-men, e cas er pedein de zonnet d*er gùèlet. Melèn e aboeissas quentéh, hag en Eseob santele impléas è vomandeu dchuèhan cit recommnndein dehou é zèvèd; ha goudé en dout assamblet en <lnd a itis hager ré principalan ag er boble . ean e zisclflïrias dehai penaus Doué en doè revélet dehou è véhé bet Meién ou bugul goudè è varhue. SantAmand e yas de receu én nean er gouron eoè preparet dehou,ha goudé è interremant, er vèléan hag en abitantèd a Ruan, e yas de gavouèt sanl 5Ielèn, hag hemb cheleuet dolié zareu na dph è bedehneu , ind en degassas guet-hai èn drespèd dehou. Er choége e rczant ol d’ur voéh aveit oucscob. . Melèn, en ur gargue quen ilmei ; e gredasé oé obliget degresquein é yuneu, è veilfeu* é vorteficationeu hag éhedenneu: èl ne labouréquet mui aveit-ou é hunan , rnaes aveit er boble a hèhani é oc carguet guct Doué, ean e sellé èl unan ag é zevserieu principalan quemèr sourci d 011 inslrugein ha d’ou santeliein dré è czampleu. Esperèd e oè hembcesse occupet a bresancc Doué, ha nantreprenné jamacs nitra hemb en dotH ean consultet. fcl ur bugul mad, pèhanie vènne hanahuein ol è zevè