Mont d’an endalc’had

Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/654

Eus Wikimammenn
N'eo ket bet adlennet ar bajenn-mañ

er

vei t» ; maes colle e ras lié müin, d'en oaida zeuzéc vlaï, ha nezé, èl mlié doé nuii a liberlé, é conimancüs hum hligeiné leinucin Üvreu dangerus, péré e zestjuas dehi er vaniié, er gloriuslaet, er garunté eii er bed hag en desir de vout câret. Ilanteni e ras ehué ur ve.rh youanct], péhani e oé t âtés dehi Img e oé taulct-bras guet er vanitêeu ag er bed. Tliérès, péhanie oé <]uer simple aguâut én hc gusijtiemant, ê gommancas earein er braguei isseti, Eia hé fiigeadur e oé boui la«]ueil brahue perpet, aveit pligein d’en dud : donnet e rasde vout diUart'a‘1 èl er merhèd youancq aral u hé oaid. Collo e rasèl-cé ei sperèd a zevntion hag er sanlimanteu a zougeanre Doué. Gn droug e vélié bet hoali oueit pêlloli; maes hé zad, péhani en doé remerf]uet er changemant-cé, e lùfjnas é verh é panslon ért nr hovand. IVe oé qnet bet’eili dé ér liovand-cé, pe goinmancas htim ziousleln dolt er vanitéeu og er hed, ha hanahtieiu en dangér é pèhani en "hédoè hum exposel d ltuui golle eit Jamass. Sanlein e ras en ïncliitaLÏo-neit lié dôé a vihan eit er vertu, hag en desir ag er madeu èternel é lonnct a relorue cu hé halou quer clous èi biscoah. Trihuèh ntis e dre-meiuas ér hovaud-cé, é péEiani è profntas mei bet ag en exampleu mad e hùèlè guetel léannèsèd, Offrein e ré liés de Zoué pedenneu gretlus, aveit i^eceu guet-ou er sclaerdèr necrssér eit choègein ttr slad a vuhé, é pèliani é ellehé er chervigein guet fidélité. Thèrcs, retornet de dy hé zad, e gtlemèras er resolution d'hum gon* sacrein de Zoué ha d'hum rantein lèannés. Anlréein e ras èn ur hovand lèamiésèd a urh er Hai me, ha quentéli èl m liè doé quemèret en habid, Doné e changeas én ur garanlé finèr, er séhour é pèhani é oé bet hé inean. Cùrein e ré quemctU en humilialioneu Iiag er benigen, ma liuni bligè bras é holjèr el labotirieu poéniussan hag izellati ag en ty, lia ma castié hè liorv drè ur ynnc casi conlinuel, dré er cilice hn dré bep sorte penigenneu aral. Hum dcnnein e rè liès a coslé aveit otiilein er pèhedeti lié doè bct er maleur de gommettcin èr hed. Er changcmant a voucd hug er morleficatipneu e bratiqué, e ras delii couéhe én ur hlinhuèd dangerus. Ilè zad, toucheié htièlet er statl triste é péhnni é oé, e ras consultein eil-hi er vèdecinerion abïllan ag er \ro; rna:s er remèdeu, è ièh giiellat d’en drong, ne chervigent è contrel meit aveit er hresquein. lünderhiah ne lamé quct guet-hi; souffrciñ e ré quemcnt, nui n*hé doè quet ur momumi hcnil>-quiri a repos, na noz na dé. Arrihue e ras anfin iin huisen qtier ciùhitc, ma credc en ol é oé maihtie. Puar dè é chonias èl-cè hemb sanlitnani crbet. Er bè gioeil eït hi inteïrein e oè chomet digticor un dé ha lmntér, ha groeit e oé bet ur servige eit repos hè ineau én ui' hovant) inench a hé urh. Er Suntès e recnuras a la ïin hé santi-mant, lia hé lionzeu quetan e oé bet eït goulenne er Sacremariteii. Covessatha eommunietn e ras, én ur scùilleiti hilleih azareu. Thèrès e oé bel èl-cè eili misètré er vnhé hâg er rnarhue, ha chome e i*as abad trï blai percus u Ité niambreu : quentèh èl ma ellas hiini sltei-gcui, hi e drugairéquas en Eulru-Doué. Sonffrein e ré en o! drougueu-zé guet quement a gourage, ma ne oé bet jamaes cleuet doh huni glcmme : è contrel, scl-intii mn soulfré, sèl-mui é eresqué ehué hé re-signation de volanté Douè. El léunnésèd aral nellcnt qnet comprenein penuus é ellé supporteln en ol drougtieu-ze guet quement a zdustèr hag a builantaet. Jamies er Santès-men ne hoal goirzè a zèn erbet: é contrel, excusein e t’é perpet defaulcn errèral. % M‘em boè perpet presant cm