Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/655

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

r- V

13 CpUIL-MIOÜÉL. — SASTES TIIÉRÈS, CüÉRïIlfis. G37 sperêtl, e lure-lii tTeml) én hé scrümeu, peiums ne 7,elien cjtiot Jaret a me nessa» er péli n'em Itélié qnet vennet.inu véhé hel hiret a han-ah. » Inspireiu e ré er santimanLeu-zé frer rc e yé én hé honipagnoneah, hag eo ol e oé sur penaus, ne verrie gnet peh sone tml é oé Tliêrès, ne oé f]uetu hoal gonzereah. Chongeul é Doué, conzc a Zoué, e' oé hé brassan piigeuilur : janises ne oé couianlph eii a pc ellé liuin antretennein a Zoué guet unun benac. Gouilé in*hé tloé recouret er yehèd, er Sanlés-men e zelié a üra sur consacreiu er yfhèd-eéeitcârein ha chervigein inuyoh-mui en hani en doé lii ranlct dehi; imcs, dré ur changeinant rorh-souéhus, Thérès, péliani e oé tjuei laen a resolulioneu santel, péhuni e oé <]«ien deléouiés de Zoué goudé tjuerncni a hneceu hé doé receuet guet-ou, hum zioustasa ncbe-dicgueu doh hé lïalicjuen a zevotion: én discourieu vfen hag en distrac-tioneu hi laquas de gouéhè èn ur stad â yeinion foi h-dangerus aveit-hi; hnm goutaniein e ré a hobér er pedenneu a vèg ordrénet dré er régle ag er hovand, lia laustjuein e ras en oraison, pé er beden a galon,, e sigur nïiiim gave (juct digne assès eit pratiquein un e\eleice quer sanlel. Ll ina oécheriiset guet en ol a gaus d'hé imur doucê ha dïié jugemant e\cel-lant, Ittlleih a dud ag er guér e yé dïii gùclet, lia Thérès e gollc patul a amzér guet er visiteu*zé, péré e occasionné dehi calz a zistraclioneu. É mesque er ré e yé liéssan d hi giiélet, é oé unan eit péhani er Sanlés en doé queméret nn amitié vras. (Jn dé ma oent é tevïsé assamlde, Doue e ziguéoras hé deulegad eil gobér dehi gùélet en dangér é péhani eiiihiun laqué. « Jésus-Clirouist, e lare-hi-memb, e apparissasd’eign guet unair rusip, liug e ras d,eign<h:inahuein er péh e zispligé dehoti én amitié-zé. N'em boè ean renierquet rneit guet deulegad en inean; maes m’er rè-incrqué sda?rroh eit n*em béhé guellet er gùélet guet deulegad er horv. » Er Sanlés e oé bet quen treboulct ha quer sconlet, ma ne vennas quet iinii gùéleter verh-hônt. Théi ès, dré avïs ur hovézowr abil, hum ras a retorne d"er praliquc ng en or.vson, ha gondévéh nabandonnas quet mui un exelcice quer sanlei, inaes ne gùiltas quel en occasioneu, péré e oé qnen (langerus cit-hi. Doué, avetl puiïlicin inuyoh-mui inean é scrvitourés, hi tausquas abail ttï-lntéh vlai éu ur sélionr bras: ne sanlé gouste na consolation erbct cn lié oiajson nagénol oevreu m;ul e ré; mses renoncieiu e ras anfm d ol visitcu en dud ag er hed ; ha nezédrc hé fcrsevérancc ha dré hc fidélité dïitim aqùittein a hé oldevaerien, iii e vèriias receu faveuiïeu caèrag en nean : hé oraeson nc oé mui goudé-zé nameil ur ravissemani contimud, ha mar-a-hùéh lie horv niemb nc douché qucl tmii en doar : hé sperèd e oè sclmrct dré ur sclmrdér surnnturel, ha hé liaïon e oé losfjuel dre er flammè ptir ag er garanié divin. È1 ma cavé rai zouce er roglea lié urh, er Santés, dré un inspiration a ziar-lué, e guemcras er resolntion de reformein er régle-zé: disclaerlein c ras hé dessein dïié hovézour. de béhani é aboeisséèl de Zoué memb, liu d'er pab Pie puarvèd, pét c hi accntirageas d’accomplissein undesscin quen avnntujius aveit gloèr Üoué hagen Llis. Ne dardas quet goudé-zc a labourñt aveït uu ulïa:r a gonséquance cl honèh: prenein e ras un ty eit comrnance er reforme. Nellèr quet laroten ol ardeu e hoarius ergoal-sperèd aveit umpèchein en covre exceilunt-men : cn dud a noblunce hag erboble e zas de voul lurici inemb d'er Santés : goapeit,dispriset,