Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/645

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

M[QUfcL. -- SAKT AMMON r UliHMlT. G27 attnbiné oé : liudal e ré én ur facgon (|uen horrible, ma oé scontet ol en dud. Groeite oé !>et (fel lionués nniréein bnnnénlié loge. Ergoarnour e ordrénns nezé d‘er gladiniorècl dibenncin er Vartïrèd-men. Ou marlir glorius e arrfhuas ér blai 504. H1axime e lausquas hùéii soudard eit goarneou lnorveu durand en noz; maes sehuel. e rns un tourmant bras guet gurun lia brogon, pérée luquas er goardeu-7.é de glasqueun abri, bag er grechénion e atrapas nezécor-veu er Varlirèd : ou hanahuel ou doé dré voyaml ur sclacrdér ag cn ncan. hrnval doh ur stiren, péhani e oc arrcstet ar pob-unan a nehai, hag ind 011 douguas giiPl respect ar ou discoé avcit ou iiuhein én nr groli ar er manné toste d’er guér, Keflriioiit» Toucliet-omlj gnet raeson è tiùclet cournge admirñlile a Vartirèd-men; m:es hâ ni e hanaluic a /.evri er verui-zé? Ou hourage ne gonststé quet liemb-quin d lïsprisein hâgè sonffrein en tourmanteu cruellan, quêntoh eit rcnonciein fle Zoué ha commcitein er péhèd; macs consistein c ré c spècial èr batianlïet.ér gnramé, èn douslér vras e ziscoent pc oent tour-mantctguclon botirreâueion. Mil occasion hnn ncs de ]jratrquein er mcmb vertnyeu, a p*en dè gnir é omlj exposct de bop soi ie trebüleu continuel. Liès è v:mquamb neoah a batianta-t, a gnrnntc hag a zonstèr, ha memb èn displigeadnrieu distèrran e vé groeit d’emb, pcnaus enta è cllamb-ni bout èn gorto a vont gùir disciptèd de JcsMs-Chrottisl? &

  • ju.g-a-g_a.j JUULt jui rs s vr ï VWÏlTÏ^

EH DEtJziiCVÈf» Dv: A VIS GOCIL-Micotivl. SANT AMMON, IIEHMIT. Er Sant-men( pèbânie vihuèé grèsant Antoén, e ôègannetènHr vonrh toste d’er guèr a Aievandrie. Ne oé hoah nanietl croairlur, pe gollas è dad hag é vam, pèrè e lnusfjué guet-oti danné bras avciuleriicl ur rang inon-rable èr bed, ur yontlre ag en tti guet è dad, laqueit de vonl goard dehou, e guemèras nr sourci spècial a nehou, e ras en instnigein hag en dalhas ér scol durand è yonanqtiis, Abad ol en oaid-zc, péharii e zort ïiés-mai qtien dangerus aveit mab-dcn, Ammon e gonsprvas è innogance hag ersantimanteu a vertu hagn ?,evotion en doé laqueil Donè én è galon. Pe oè arrihue ènoaida zeu vlai ar-n-uègnênd, è hoard, pèhani, revè el lèzen, en doé quement n aulorifè ar nehou avel è dad prope, e chon-geas en diméein, hag e gonzas dehnu ag ur cltanche avantajus en dcé choèget eit-on. Rr verh e vennè rein debou eit prièd c oè chuè lorl:-devot. En dèn-youancq santel-men, èn urgleucl (piement-cè, Imm ga-vas souéhet merbeL, ha ne houié petra rescond : car ag un lu, hoani-bras e.n dor; dechome hemb dimèein; ag en lu aral, eune en doè a zispligein d"è yornlre, de béhani en en doè queinent n obligation. Goudè en dout grocil mat è reflexion ha recommandet cn nfber-zé de Zouè, er Sant e chongeas anfin penaus èn ur zimècin è ellé conservcin é liùèrhfapt, ha con-fiance en doè c rehé Doué dchou er grmcc d’inspirem d'en hani e zeliè lïonf é brièd, er memb desir de viret er ljurta‘1. Guct en espcrance-zè é coussanlas dimèeïn. En noz quelanag en ferèd, Ammon, goudè m*en doé liùm dennet èn è gambre quet è bricd, e zisclaerias dehi èsantïmant drè er honzeu-men: * Me hoèr er garantè, consideret, mé hou supplic, eurustet er gùér- S >Ti f, i 1 H

f