Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/646

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

i. (j

[r- 1i hic$èd hag en ineünneti pnr: haval-intl doh en ïneannpu ag er baraoais: pci>éh couron, pebéh glocr, pebéh mor a lehuinc e zon preparet aveit-liai èn nemi! !Vhou pého <[uei hui hoant de voutag en nombre-zè^Cou-tanloh hag eurtissoh cn hum guveliet er bcd-men nieinh, ha mé, ni'eni I>ou uri obligution vras (Toh, * Nezé é presantas dehi ul livre, é pchani en en (loé scrihuet en tieu cuèrran eu dès lareL en Tadeu saiilel ag eu llis ar en escellance liag ar er rnénte ag er hùéiln&l. fcr menib ainzér, Douc, a béhani er segtédeu e zou admirabte, e douchas cafon è bi ièd, pèhani e gottssantas bihuein guet-ou ér bui tat abadhc buhé. Trerneine e rant trihuèh vlui èï‘ inenib-ty, én ur vihucin assaml le èl brér ha hoér, hag occtipet heml>qnin agen exelcice ug er beden liag ag er prutïrpie agJen cevreu mad. N’ou doé meit ur memb sperèd hug er memb calon, ha jamms nitra ne dreboulas en uniort parfiet e oé étré-z-hai. Atnmoti huin exclcé debratitpiein en oi penigenr.euag er vuliéen doé intüruion de gonduie én amzcr de zomiet. Ku dé e oé partugé èué er beden ha iabour en Jeotirne. Ean en doè ur jardrin vras, carguel a blan-deu baùme, hag er Sunt ean-memb, aveit hum occupein, e labotirè eu doar hag e dailléè hùennigueu. Aveit bihuunce, n’e,n dtiè meit lezeu ha Iréh, Hum dennein e ré de noz én è gambres hag impléein e rê en dai ne niuyan ag en noz én orajson, hag é laret er psabneu. fc voès en doé sôuroi ug en tiégueah. Goudè m’on doé bihuel èl-cè pêl umzér assamble, en eu brièd suntel-men e goussantas en eil guet éguilé hum zispurtie aveit rantein mtii a chervige d’er lèral, pè aveit arrihue èn ur barfyection ïhu-elloh. Ammon e iaustjuas en ty guet é brïcd, pchani é assamblas ènou un ñombre bras a hiiérhièsèd devol, hag e bratitpias guet-hai penigenneu ha vertuyeu en hermiuèd santélan,* Er Sant c yas oezè d’Iiobèr é zemeurance ar ur nianné èn deserh a Nitri, é péh léh n*en doè tjuin compagnoneah nameit haui el lonnéd gouè, na <|uiu duremprèd nameit guet üoué. Tremelne e rascnou deu viai ar-n-uèguênd, hug en deserh-cé e zas de vout brudet dré é sunleleah. Hil-leih a zisciplèd e zas d’er havouèt, aveit bout conduiel guel-ou èn hent ag er saivedigueah. Bihueine rent peb-unari èn ul logicg separet. Ammon e yé liés de visilein sant Antoèn èn é solitud, hag Anloèii e zé ehiie tnar-a-hùèli d’er gùélet hag e admiré ei“ laveurieu caèr e accordè dehou èm Eutru-Üouè. Én ur visité e rantas deliou sant Antoén, Ainntnn e houlennas guet-ou è péh léh è leliè gobèr er iiovand nehuè e oè obliget (Jesehue!, iüc é hani e oé rui vihan aveitè ziscipièd. En euSant, goiidè ou dou-t leignet de dair mr d’anderhue, e yas assambie én deseth aveit ctiocge el lèh-cè. Ind e guèrhas bela cuh-heaul, hag lium tat[uas nezéèa oraïson. Sant Antoèn e -larus èn ur sehuel: i fclanlamb amen ur groèz, hag er ré e vennou gohéramen ou derneuraucc e vatissou tro-ha-tro ou logicgueu. * Er Sant e rasénou ur hovand, pèliaui e oé pedair leùu doh er Jiianné ma ié ean è zemeurance. En liermit santel-men e brath[uè penigeuneu drès-ordinaïr, hag é orteson e oé conlinucl. A gommnnce ma oé én deserh, ne zuibré meit ur htiéh èn dé, ardro chair-noz. É yuneu c zas do voul caiettoh goudé, ha mar-a-hùèh é chomé bela puar dè hemli <|ueinér tam bouèd erbet. l)oué e ras, diè imerccssion c servitour (idel, miracleu caèr, pèré e ziscoè d’en dud e vèrite hag è santdeah. Hilleih a dud clan e zé d'er hu- '