e. Mses durand ma ne chongé er SanL-men mcit a bum aqùitlein fidele-mantagendevérieuagéstad, Clotmr, rouc:i France, diarer brud ag é vï-racleu, ha diar er melaiioneu e gleué gobér ng é santelcab,. e houlennas Sulpice gucic Escob,aveiicl latjuaL dc voui abad ag er vcnèbe antretenné én é babcs, eit CDiinein en office divin én é chapelle. Er Sanl, è palscs er roné, c lium ziscoas quer feinie ên é braLiipieu a zevoiion, quersôn ér \ertu, èi iiicn dé ur roh é creis houlenncu er mor è luri. Aveii hum vaguein ean hag c gumunaulé, ne hoarnè gnel-ou meit en derdcran ag en argand e receué guet er rotié, hag er reste e oé reit d’er beurerion. h ziscourieu hag é esampleu santel e douchas quement calonneu er gourtisantèd, ma comman^ènt anfin hanahuein ha pralitjtiein en Immi-litè, en abstinance, er gaianté, er pardon ag en anjulieu, bag er ver-tuyeu aral a grechcneab, pèrc ordina;remant e zou forlumnet ag er sorte létiieu-zé. Durand ma oé é pal®ser rouè, Clotscr e chomas goal-glan, hag en ot remédeu e oé bet reit dchou, ne chervigeas de nilrn. Er Sanl e oé bet su-pliet dadressein eïl-ou c bedenneu de Zonc. Sulpice c hurn laquas én oracso» guct ur fé qucr grcdus, rna oc en ol soñéhet lia ravissct. Tremeine e ras pemb dé hemb daibrein, iiemb cousquct ha bemb cessein a bedein. Clinhuèd er roué e yé goah-ar-hoah, hag amièd er Sant er pcdè de guemér ahoèl un dra benuc; mses can e laras n*en dchè queL ilaibret ni-tra bet que n’en déhé obtenel yehèd er roué. Ind e.vennus lioahen obli-gcin de dorreinc yune, èn ul laretèoé inuiil dehouhum hihein èl-cè, rac ma oè prestc er Ronè de vertiuel; Sulpice e assuras, liemb doutance crbet, pennus cn hani e gredent presle de verhucl, cn dèhè guellet dai-breinèr seihvèd dè,ha nezé en en déhcchuè daibret guet-ou. (Juement-cè e arriiiuas èn eifèd, bag en ol e oc lacn a admiraiion aveit er Sant. En Escob a Vonrge e zas dc verhucl, hag er rouè Clotaer c hnnhuns Sulpicc èn é lch, Er Sant-men ne selias <juet en dignitè-zè èl ur gargue inourable clt-ou, maes quêntoh èl tir gargue forh-ponncr ; liag aveit hum aqiiittein a nehi, ean e gresquas hoali é beutgenneu hac é vorielicattoneu ordinèr. Coniinuein e. ras de vihtieïn èr beu-ranlè èl aguênt: ncn doè nameit er meibleu vilan ba necessèran. E hulé e gonsislé èn ur baillassen hag én ur cdice. Sulpicce hum )aqtias è spécial d instrugein è bobte ha de vonnct de berdègue partottt drèè Escobti: é viracleu e rè calz a nerli d'è gonzeu, hag enrus assès e oo bet eït convei tissein en ol juivèd ag e escobli ; ne chomas qnet unan iiemb-qmn hemb receu er Vadient. É tnesque er miracleue ras èn am-zèr ma oé cscob, ean e rantas er gonze d'un dcn tmid, er vulié d’un dén bseet, hadrun aral lioah, mailmet guct en nanne ha guel en anconit: mouguein e rns eliué drèé betlenneu un tan bras croguel èrgtièr. Sulpice en doé un douslér atlmirable, ur gaiantè linèr aveit cn ol: ha ppb-nnan er sellè avel c dad. A balamor dc gucmenl-eé*é é oc bet lishanliuet en dambonér. Fcrme e oé neoah, a pe oc question a gloèr en Eutnt-Douè hag a vonheur è boble. Er rouè Dagobcrt en doè Inqueit un laxe neliuè ar er guér a Vourge. En Escob santel, è bùèlet n’ellé gounïe nitra ar sperèden officièr, péhnui e oè carguet de sehuel cn taxe-zé hag e oé forh-cruel é quevèr en tibiiandèd, e zâvmas devat er rouè un dén devot ha courajus èl-d’oiï aveit er pedein de dorrein el lézen cn dod groeit, hag eit aunoncein dehou a berli Doué, è telié chongeol a zevri a
