Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/532

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

B-CUé ER SfflKT. âs

J» EN NAIYÈD DÉ Ali-N-UbGCjÊND A TI9 ^ST- . . SANTÉS ROSE, LÉANKÉS. Ei’ Suntés-incn e oé guenétlicfj ag er guér a Linia, én Amenq, ha quentél» èl nm oé gannet hé mam, è liùélet lié face ligùernus ha haval <loh urbbfjuet ros.erastlehi.u lj:ilamord'enilry-zé,en hanhuca Kose. Er verh-men e ziscoasa vihan urbati:»nta;t vras ér poènicu hagurgarantédrès-or-tiinair eiter mortelicution. Eaunizér mu oé croaidur, hi e yuné tri tié er suhun ar varu hu deur, ha ne zaibré en déyeu aral nameil iezeu ha gott-riat l’al saisonnet. Gobér e ras rù a hùérhtau; ha d’en oaid a bembzèc vlai, é ras Uouh rô d’hobèr ubad hé buhé abstinance a guictj, meit hag ordrènet e vclié delii daibrein dré er t é en déhé aiitoritè ar nehi. flose, èn hé eselciceu a zevotion, e guemèiè scùirar suntés Callielin a Sièn, hag un horreur bras hé doé dol» ol er péh e elié hi dougue d*en orgueil ha d’er pÜgeadurieu ci iminei. Er mèhiiioneu e gleué bamdé gobèr a hè biahuité t ras dehï dougein a vout eit er rèrul un occasiouu Léhèd; rac-cè, a pe zelié hum ziscoein é publifj, hi e frotié hé face ha hé deourne guet clore ha peudre pibre ag en ind, péhani- en doé er vertu de zislihucin hé hrohcn hn de vihannat hé braliuiiè. Kose hum butiissé èl-cé eit preservein er réral doh en dungér. En example>men e zeliehé golein a véh iiag a gonfusion liilleih a verhèd, péré n‘eii dint oc-cupetineit guet ou bruhuité; péré, dré ou gustjuemanteu caèrhadijauge, ite zougeani quet dougue er rèral d'er jièhèd. Labourat e ras eliué eit cniceliein èn hé halon en atnour propc, péhani e zou er vamcnug en oi pèhedeu, hag en diajssan anemis hun nès de fèahein. Er Santès e driom-ilas a nehoLi, én ur bratiquein uñ humilité pnrfnet, hag én ui‘ renonciein d’hé volanté prope. Kosee houniéhé bouéd é hourlat, ha deuslou ma labonré casi noz Ua dè, lié lialon ha hé sperèd e oé hemb eesse juèutetdoh Uoué. Hé gou-nideu e chervigè delii hoah de bourva;eiñ de zobèrieu hézad ha hé inatn, pèrè, goudé bout bet forli-pinlmiq, e oè couéhel ér viassan inisèr. Er verh sautel-men n*en déhé quet bet murtezé chonget changein a gon-dïtion, rac tna hum gavé eurus èr stad-cé, quenavé solitemanteu liu gual dreltemantcu hé zud, péré hi fressé de zimèeiii liu de guemér er cluncheu avantajus e guvè. Kose ne venné quin prïèd numeil Jèsus-Chrouist, hag eit bout delivret a iinportunanceu !ié hèreut, hi e gue-mérys er resolution de gùittut tad ha inam, hag ol er pèh e ellè lii der-hef er bed, eit bihueiñ èr solitud. D*en oaid a uéguêud vlai, é receuas en liabid a drivèd urh Sant-Domtuiq. Goudé m’hè doè groeit hé frofession, Rose e bratiquas pcnigenueu hu morteficalioneu quen drès-ordiDair, m'eu dé diaes compreiiein penaus é ellé ou gobèr, ñaineit drè virade. Durund er hoareis, ne zaibré quct meinb a vara : bihuein e lè hemb-quin guet elor fièl» : ar lin hè buhè è ti einciné en amzér-zè hetnh daibrein nag ivet. Dougue e rè perpet ur eilice nisle ; Iwg ar hè fèn, èdan hè daiatèn.é tongué ur gouron, goar-nisset a ziaburh a vroudeu, é forme er gouron sperue en doè douguet ImrSalvér. Er benliuêg-zè a benigen e zegasséhcmb cesse chonge deht ag er mistér a Cassion Jésus-Chrouist. Cousquet e ré ar dameu coèd pé tivle