Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/478

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

d tVompus,


hag JftSHS-Cliroiiist, écreiscr stad-cén htoêr, linm antrctPnné finct Moïsb Eli ar c soiiirrancftu hag arer marhue e zelie soulTiein ur berricg amzer gosnJé c Jerusatem. Pe sonlet én hou inean en doustér ng en de-votion, pé un nbondnnce n gonsolntioueii. hum rejoeisset, maes ne gollet quet er chonge ng er stad triste é péhani en hum gnvet pe seldnnte guet Doué hou telesel hn hou abnndonnem d‘hou coannedignenh proue ; er memb tra, pe véoh ér séhour spirituei,, pe nc snnlct consolaiion er-bet, hou péet chonge ag er honsolationeu e huès bct gùéharni hug ag er ré c brepare Doué d’oti én neañ. Ildliamb Jesus-CIirouist ar ermanné Culvacr, quer clous èl ar en Tha-bor; chérvigeamb-ean dré hiiir garanté, a bnlamor dehon é hnnan, ha non pas aveit é gonsolationeu, i’e bligeou guet-ou carguein hun inenn a zoustér hag a gonsolutioneu, receuamb-ind guet aciioneu a hraece : pe vé é volanté ou lemel guct-n-emb, soulfi amb quement-cé guel humilité. Pe véhémbarrihueéhnean, ni e larou durand nn éternité : ô péh qner eaér, péh qtier mad-é bout ament É trctant ma joeissehemb ag er bon-Iieiir-zé* assaeamb fanm gavouét mad è peb léh. Ne verne é péh stad é oml> laqueit guet Doué, laramb perpel: mad-é m.a on omen, pe falle dc Zoué; mad-é ma on ér stad-men a beuranté, a glinhuèd, a Uumilia-tioneu, p*en dé gùir é on guel Jésus, péhani hum gave pcrpet guet er ré e souifre, hag e ra ê volanté. »R SEIUVKO ï)B a vis üst. SAKT SCOCEUN, HEIÏMIT. Er Sant-mcn e renoncias èn é youonquis d*er l>ed ha d*er vaniléeu, hag hum dennas èn deserheu a escopti Tréve, é péh lélié vihitas én qr san-leleah vras, cnhet doh deulegad en dud, NVIIér quet comprenein er morteficalioneu drès-ordinacr e bratiquas énou. É vuhé ne oé nnmeit ur niartir, ur snplice conlinnel, pé aveit gùel iaret, ur marhue panu]iêq. Tremeine e ras. dêc vlai c creiser manncieu hag en deserheu, hemb re-lirance erbet, hantér nuah, esposel d'er glâu hn d'er fal amzér : nV.n doè nveil bihuance nnmeit youd, lezeu cri ha mar-a-hùéh méz, pèré e zon magadur e_I lonnèd brulal. Sotiffrern e lé èl-cé guct ur I>alianta*t admirnble en tuemdèr brassan ag en han, hag en amzer yeinnan ag er gouyan. Cavct oé bet un dé a blal aren doar, ha quer goleita éeih, ma ne oé quét mni gùélet c gorv, En Hermit santel-men, er ptiar blni dehuéhan og c vuhé, e oé bet oblïget de zou^at un nebedicg pentgenncu quer ruste ha quer calet. Êl ina oè quer va*n ha quer goan, ma ne oé quet capable de chairrein è creis er gouyan lezeu or hoèdèu hag er parqueu goleit a écrh, pé de dennein gouriat ag en doar scornet. can e yé ér hommnnce ag en noz de glasque ur retirance èr hérien dinmeinan c ly urpeizant peur benac. Ênou é passè en noz èr hrcu pé èr hourd hemb ne vennè jamaes ïnonnet pôlloh, ha monnet e rè è hênt a vitin quènt en dc, cit ne vélié quet bet gùélet guet dèn.. Peb-tinan hum gavc forh-cunis a rcin cl-cé logerisse d*er Sant, péhani e oé respectel guct en ol; maes hanni ne gredc conze doh-t-ou, rac remerquet oè bct c qucment-cè ur moyand d‘hohér de-hou monnet de dèhe ha de glasque ur retirancc él lcbaial. F.n asristance 7 JiST.