Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/467

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

.ttST* — S,\«T GF.RM&N, ESCOB. nehou e\annjle er santélnn Kscobèd. Gprmén e oé bel changet ên un den 0ral. Dislribnein e ras é ol zanné der beurerion lia <l'en üisipu, hapra-tiquein r ras ur beñigen calet. lS'e zaibrc namett baraJieve en doégroeit enn»nienil>, ha quênt cn tnnhoat, c iaqué oilùu un tnmicg Itidu ené vôg. Ne ré nnmeil ur prcd bnmdé,, liu liés nezaibré nameit ur hùeh, pé der muyan diliüe hiieli ér suhun. É husqueniant e oc tlrsiér lui" altùu er niemh d’cr gonyan èl d’en hnn : n’er hùiué nameil :i pe gouéhc a dnmeu. Doiigue e rê perpet er cilice, lia consqtiet c rc ar pluncheris golrit a ludu, hcmb iresi>lègue erbet. É beden e oc continnel, hag ol é vidic e oé ur marlir. Er Sanl e receuc hag e logé guet ur garontc vras er brurerron hag er bassanderion. Golhein e rc ou zreid, bag on chervige e ré doh l;ml. rluraml ma oé ean-metubar yune. Uriïtigul quer santel, quer mortefiei )ia quèr charituble n^ellè q«el oiJtnqitein a inspirein un dcvotion gredtis d’é boblc, Iwg ean én <lné b**t én clïcd er joc bag er gouianieraant a hùélet tir changcmanl r.acr én c o! escopti. Kn hcrctiq Pélage, condrtnncl dré en llis, e slréanc é spécial é faus zoctrïn cn Aoglcterre, luig er grechénion ag er vro-zé luirn adressas doh.cn Kscobèd a France eitgoulennê guet-hyt missionnerion capablé dc zilmcnne e,r Fe ha darresiein er ravagc e ré en héreiiqtiè(l. SantGermcn e oé l>et hanlmet, hag er pab Gclesiin e ras dehou en titre a Viquôl ïipostoliq. Snit boup, escob a Drnye. e barlageas gnet-ou ur gommis-sion <inen diïes ha quer poénius. Ind hnm ambarquas écreis er gouyan eït inoiinct d’en Angleien e ; m:es én trêli-zé, el bcstreé péhani é oente oé bcl aUaipiet dré tm lourmant quen dïvat, ma oent én dangcr a goile ou Jmhc. Germcn, én ur bronoiicein lianhuc en Driudèd Sañtel, e daulus <Jt*iir benignèt ôr mor, ha (pientéli en tourmant e cessas. Un nombre bras a dud e zas én ai;bèn dehai beta bord er mor, liag er brud ag ou sanleleah. ng ou doclrin hng ng ou miradeu lium stréâmis quônt pèl <rré er vro. Rn eu Kscob santel-meu c sonné crgùir grecbénion ér Fé, hag e gonveiïissô er rc en doc huni i;rasquci dc vout irompct dre en héré-tiquèd. Kn ilisieu ne oenl qu<’l bius assès eit reccn cn ol dud c ridé de cheleuel ou instnielioneu: lics é oent obligent de bcrdègue er in,tz, c creis er placennen puMiq bag ar en, henieu. Kr pcnueii quetan ag cn ltèréliqucd, pèrc a gommnnce ne gredent quel hum ziscoein, c goussantas anlin assistein èn urgonferance ptibliq aveit disputid doli en escobèd hag eit dihuenne ou lans doclrin. Luusqtièt oè bet guet-ini el liberté de gonze pél am7,ér; maes (jiiéniéh èl m’ou doc tichihuet. en eu Escob saniel-men e rescondas dehai guet quement a iii>rh hag a loquance, hag c /.iscnas èn ur lai<;onr qucr sc.la-r er laiissoni ag nit doctrin, nia ne houienl petra larel, goleil él nvi oent a vch hng a gonfusion. Un nombre bras a dml a oè ènou presünt: hag er grechènion o grié guel er joè e santent é hùèlet er victoèr cn doé gouniet er hùi-rionné ar en hèrèsi. Kr momand-cé un dén a galité e barissas è crcisen assamblè, hag e bresantas è vei h, péhuni en dnè deu vlai hag e oè <bd, dcn pu Kscpb clt bout gùelleit. ICn escobèd c laras dehou hi fresanifin d'en bèrétiquèd; m;t*s er rè-imin hum laquas ag en lu gupt cn dén-zè pïtpedein e.n en Sant de rantein er gùélel de veih. Germèn, pè- liant cn dôè ur goniïance ferme ne vèliè (jiiet bet abandonnet giicl Douè cu un occasion è péhani è oé question ag c liloêr, e laquas ur voaisu iq ‘ ' 57