Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/311

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

dehai lezen Jésns-Chrouist. £n gorto oé a vout lodèc én tourmnnteii a Brtssion é Salvéi1, cn urcxposein ê vtihcavcit salvedigueah ineanncti en (loé pjenet dré é hoôd précius. Mties Doué, péliani e liaiiahtié er vraslet ag è garanté, ne hermetlas quet ma lanias cn dud-cé é vuhé gnet-ou na ma rezant memb droug erhet dehou. Dré ersecour ag ergraece, dré è instriiclioneu mad hag é zoustcr admirable, pchaui e liounié ling e mvissé er halonneu, er Sant e gon-vertjssas un nombre tuas a nehai. Goudé m’ou doc receuet er Vadient, jnd e ziscoas ur changemam véritable én ou buhé: a vleidi ma oent, ind e zas de vout quen douce èl ocntièd. Guibert, ê hùélet n’ellé quct en doiit er ])ouheur dé receu er gouron a vartir, ne chongcas nmi meit d’achihue en oevre ag é santefication ér silance hag ér relrsetdré en eselciceu continuel a benigen liaga oraeson : hemb cesseé labourceil huni burifieinagé zefauteu tlréen tan ag er ga-ranté divina béliani é oé abraset. Doué, eit runtein hoah é veriu pai laeuoh, e zavteas dehoti ur hlinhuèd liir ha calet pélvani e ras d’en ol admirein e batiaDtaet bag é resignation. Anfin, goudé en dout combauet mad aveit glocr en Eiitru-Doué bet er fin ag é vnhé, er Sant-men e yâs dc receu é recompance d'en nean, er blai 962, oaidel ardro dêc vlai ha iri-uéguênd. Rrflesjon, Vanité ha fragilité er bed e zou assès eit hul Iaquat d’en disprtsein Iiag eit gobér d'enib hum staguein doh Doué. Groeit mar-a-hùéh re-Oezioneii ar en enampleu triste e huès gùélei abarh er bed, hag ind e douchou houcalon, hag e rei er memb effèd arhou spcrèd, èl n/oudès groeit ar hani sant Guibert. Nitra a guement e zou ér bed n’en dc capablc de goutantcin calon mab-dén. Sel-mui èn dès a vadeu, a inourieu hag a bligeadurieu, sel-mui é clascjue en dout. Ret-é enta n’en dé quet crouéet mab-dén aveit joeissein ag en treu crouéet, pe n’ellant cjuet er rantein eurus. £n eu-russan dén e zou ar en doar e sante é vanrjue un dra bcnnc d*é eurusiet, hag e zesire perpetur mad benac arlerh unaral: ne gavehei dén ér bed hng e ellehé laret gnei gùtrionné: ur hiiéh ém buhé c on bet parfrele-mant coutant.ha me halon n’en dès desiretnitra davantage, Goudé nio hun nès bet joeissct ag er pligcadurieu hag agen inourieu Hun boé clasrpiet giiet (juement a brès, ni c hum ziouste doh-t-hai. Que-ment-cé né lare quet sciser d’id, ô me inean, penaus é tetiés dispriscin madcu trompus er bed, ha ne zeliès clasque hacurustact nameit é Doué hemb-quin? £1 ma vécr riolenncu.ersiaerieu, erriviaerieu éridéc perpct, que ne zant d’hum arrestein ha de reposein ér mor, èl-cé ehué me Jialon ezou-perpet hemli repos, troublet ha néhancet, que ne zei de reposein cn-oh, ô men Doué, ha d'hou posscdein abarh en nean. a s o ï c a c ^ uïirurïr KR BÜJkKYÈD DÉ AB-li-üÉCCÊWD A VIS MAI. SANT DOiSATIAJS IIA SANT BOGATIAN, BERDÉR, MARTIRÈD.

  1. En ampeleur Maximiann’hum goutantéguet a laquaté Rome er greché-nion (Vermarhue: èl ma vennédislrugeinpartoutel iezenagrechéneah, ean e zavaeas d*er préfet aFrance un édil eit gobér adorein ér vro-zé er faus