Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/310

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

roaidur £92 mmÉ f.r s^rrt. de [>ratiquein en ilevotion : lia réglen en Aviél e oe bet ansaïgnet deliou, e douelias qnement é sperèd, ma en doé un disprisance vraseit er madeu ag en doar hag eit en o! pligeadurieu ag er bed. Chervige e ras neoah én éyouancpiis éu armé en ampeleur Herri.maes é léh hélie er fal exampleu e hùélér é mesque en dnd a vrezél, Guibert hum gomportas attau èl urgùir grechén, én ur bratiqnein en abstïnance hag én ur hobér hemb cesse alieson d’er benrerion ag cl léhieu é péré en hum gavé. Ean e arresté, a guement ma elté, disordreu er soudardèd e oc édan é autorité, ha ne souffré qtiet ma ou déhé groeiten distérran laïronci; maes én ur gonsiderein penausen en doélabouret mui beta nezê eit pligein d’é Brince, eit n’en doé labouret aveit Doué, er Sant-men e gueméraser resolnlion de renonciein d’er bed, hag hum dennas én effèd én ur guér en doèén Escopti Namur, guetun desir brasd'hum gonsacrein ol de Zoué, lia d’er chervigein hemb-quin er reste ag é vubé. h\ ma venné lium zisobér ag é zanné eitbout liproh de chervigeïn Dnué, ean c ras sehuel é Gcmblon ur hovand, doh péliani é staguas ol é zoar, eïl hilaiance er ré e zélié énou de labonral eit ou sulvedigueah : nezé é pedas darne a venèh Sant-Bena.*d de zonnet de chome èr hovand nehuê-zé cn doé sahuet, hag can-niemb e reccuas guet-hai enhabida religiiis. Maes èl ma lougc, én ur hùélet en ty-zc dirac é zeulegad, ne véhc bet deitén c galon santimantcu a orgtieil hag a vnnité, pérc en délié groeit dehou colle er mcrite ag en eevre mad-zé, Guïberl, eil péliat doh en tanlation-zè, e yas d’hum ranfermein ér hovnnd a Gorse, è escopti Meiz, péhani e oé condniet dré un Abad santcl, hanhuet Agenold* Azé è cavas mcnèh santel ha devot, liag é ol sludi e oc hèlie ou exam-pleu. Ean e examiné vertu peh-unan a nchni, hag e assacé hi frnliquein gùel hoah mar guellé. Avanccin e ras quement è berre amzér ér pra-tique ag en ol vertuyeu, ma tas dc vout eil é verdér ur scùir a humilitè, a aboeissnnce, a zoustèr hag a batiantaet : ha neoah ean e sellé en dis-tèrran a nehai èl hilleih parfaeLloh ha sanlèloli eït-oti. Pe hïièlé unan è pratiquein er batiuntaet, l:cn oé a admiration eit-ou, hu hum accusein e rè n’en doè quet er mcmb pâtiantaet nag er membcourage. F*e liüélé un aral mortefiet ha gredus èn oneson, ean e hirvoudé rac n'hum gavc quet haval doh-t-ou. Betrset er Sañt-men, pe renoncias d’er bed, cn doè proeit itr hrud l>ras èn Allemagne; maes tud ivius ha fal intanlionnet, o laras d’enam-peleur Olhon penaus Guibtrt n’en doé quet guellet gobèr dona?zon, d’en ilïs a Gemhlon, rac ma apparchantè er fond d'en Ampire hng é tclié gobèr Iuqiiat er seizie eit er fisq impéri:»!. Othon ne rasquetcalza attanlion ar gucnient-cé, mscs eit trohein berre liag eit ne vché quet bet reneuèet quin cn accusation-zé, ean escrïhuasde Guibert donnet de gonze doh-t-ou. Er Sanl e yasquenléh. Dihuennc e rasé gaus hemh preparation erhet : expliquein e râs é raesonnieu èn ur fâegon quer scla;r, é presancc menib er rè en accusé, ma oè bet forli-coutnnt en Ampeleura nehou. Laen a istime hag aadmiration eit é vertu, Olhon e gonlirmas dré lihé-reu patant en donsezon ag en doar Gemblon eiter hovand en doésâuet ènou. Sant Guibert hum laquas nezé de labourat eit convertissein en Hon-griésèd, pérè e oé tud payan ha barbare, hag e rè liilleih a zroug hag a ravaue ér vroa Lorraine. Ean c vé liés én arbèn dehai,aveit annoncein