« 5 HIBRIL. --- SANT PLATON, ABAD. 205 zé en (loé Jolnir ag ur Supérior saniel aveil er retornieiii: Platon ne van-quasquetag er goiiér, Assistein e ras elmé én eil Conciie général a Nicé, é péhani é ras mercheu ag è siance bras liag ag é garanté berhuiflant eit en Ilis. En Ampeleur, Jiarbèn ur fal zigaré, e gùittns é brièd légitime aveit quemér unaral : en dén santel-men, péhani n'hannlmé quet er respect nger bed, pe oé question a hloèren Eutru-Doué, e represantas dehouer fal evample e ré dré boble hag en énormité ag é bélièd. Er Prince-zé daliet dré é inclinationeu crimine), e ras en arrestein hag el laquat er prison. Penaus-benac ma souffré énou ur gùir vartir dré bep sorte goal drettemanteu, ean e barissé perpet quer coulant ha quen intérior èl pe véhé bet én é govand. Ardro ur blai goudé, er prince maleurus-èé e gollas é ranteleah hag é vuhé, bag erSant e sortias ag é brison hag e re-tornas d é Abbati. Pe santas é tostat é ser dehuéhan, Platon e ras galhuein en ol reli-giussèd, ha goudé en dout reit dehai é vénédiction, e ras en dougue ar vord é vé. Qnentéh ma remerquas er place destinet eit en interrein, ean e Jaras : i Chetu el léh a me repos bet fin er bed. > É union guet Doué e oé continuei betag er momand dehuéhan, ha ne cessas a bedein na-meita pe cessasa vihuein, Merhuel e ras d*er sadorne quênt sul el Loré, ag erblai 815, oaidet a nandèc vlai ha tri-uéguênd. Sant Théodor, é zisciple, péhani e oé hanhuet Abad én é lch hag en dès scrihueten histoér ag é vuhé, e achihue c livre dré er beden-men : « Me zad santel, pligeèt guet-n-oh sellet doh-eign a lein en neati, ha me se-cour dlnstrugein ha de gonduie santélemanter vanden religiussèd, péré en dès coustet d'oh quement a boén hag a fatigue aveit ou assamblein hag ou formein. Veillet ar nehai, cônservet-ind; accôrdet hou protec-tion ha d‘er ré e zou avancet én hent ag er barfaection, ha d’er ré e zoii hoah é commance: bet-ind bet ol hou pugalé quer clous èl en hani c huès lausquet guet-hai aveit Tad: beah avocad aveit-omb ol dirac Dotié, eit ma tehemb de viret guet fidélité é lézen hag é hourhémenneii, de hélie en exampleu a vertu e huès reit d’embén hou pulié, ha de bersevérein bet er fin ér santeleah e houlenne er stad é péhani é omb angagel. ► KeAe*ion. Er Sant-men, èn é glinhuèd dehuèhan, e ras en dougue ar vorci é vè, hag e sellas doh-t*ou guet joé. Bihuamb erhad ha ne zougehemb quet er marhue. Ne lamet queta hou sperèd er chonge ag er marhue èl ur clionge im-portunus, péliani e za de droublein hou joèieu ha hou pligeadurieu: que-ment-cé ne ra nameit occupein hou inean eit un lierrad amzér, ha ne barra quet ne za quêñt pêl er memb chonge pé ur chonge benac aral d'hou troublein. Un dra necessér*è hum brepareinde verhueï erhad. llui e elle mer-huel er blai-meu, mar-cé quéntma achihuou ersul»un,ha hinihue-memb: lïtii e elle bou pout ur marhue subtle: ret-é enta chongeal ér marhue, péhâui e zou un affaer a vrassan conséquance: n'hi groéhet nameit ur hùéh Iiemb-quin : dangerus-é enta manquein a hi gobér erhad, rac mar manquet, liou faute n’elle quet bout reparet, Laqueit reihtaet èn hou couciance : hum iaqueit ér stad é péliani c câ-rehoh bout cavet én hou ser dehuéhan, ha hui egavou douce er choiige
