Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/221

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

4 IMBRIL — SANT AMBROÉS, ESCOB 11A BOCTOR. 205 Maren doé sant Ambroés wn doustér admirable, ean en doè ehué ur liouruge ferme, pe oé queslion a hloèr en Eutru*-Doué. En ampeleur Théodos en doé punisset én urfaegoncruel en abitandèd ag er guér a Des-salonicj, péréen doéhtim revoltet. Seih mil e oé bet laqueit d'er marhue. Ambroés, pe gleuas unneuétèd quen triste, e scrihuas d’en Ampeieur eit rebraichein é faute dehou, hag eit er pedein dliobér penigen. Un her-rad goudé, Théodos è zas d'er guér a Vilan, hag èl ma venné donneld'en ilis eit assistein ér sacrefice ag en Overen, en Escob sanlel e yas éu ar-bèn dehou, hag en ampêchas a antréein dn itis, én til laret dehou guct respect, maes ehué guet ul liberié santel ha gueten ol autorité e ré dehou é garactér : « Prince bras, ne gômprenet quet en énormilé ag er péhèd e huès commeltet; n'hum lausquel quet de votit trompet dré er splandér ag en habid royal-zé. Hui e zou tm dén èl er réral; hou corv e zou groeil einié a bri hag a fang. Ha liui e gredlehé antréein è Tample un Doué a beah hag a zouslér guet en deourne-zé, pcré e zou hoah goleit a hoêd hou sujité? Ne yet quet enta pêlloh; ne yetquet a laquat un tor-faetaralar enhani a béhanié ohdéja cablus. Keceuet quêulohguet aboeis-sance er santance e brononcaninemb d'hou pèbèd. » Ér PrmcehumilieLha touchet e laras : « Hanahuein e ran me laute, hag esperein e ran é mi-sericorde en Eutru-Doué. Er roué David en doc eliué péhet, hag e oé bet pardonnet. » ErSant e rescoudas: < Pe huès ean héiiet cn 6 behèd, hc-liet-ean ehuéènèbenigen.» EnAmpeleur e rptornasd*èba]aes, badohhum gonsiderein èl esquemuniet, ean e chomas cih mishemb antréein èn iiis: goudé m'en doégroeit urbenigen pubbque, en Escob santel e ras dehou en assoïven ; hag er Prince-zé e gonservas goudcvéh eit-ou ur respect hag un istime vras. En Doctor santel-men en dès assistet é mar-a Goncile a béréé oè prè-sidant : composet en dès paud a livreu lsen ag un doctrin admirable : ag er broyeu pêllan é tè ré de houlenne é avis ar cn affierieu a gonsc-quance ag en llis, ha guet quenient-cé ol, er Sani c oé quen humble èl ur hroaidur. Merhuel e ras er blai 597. Âviseu spirituel sant Âmbroés. ia Ret*é desqueinpegoursé teliambtiuein,eitma eilehemb conze mad. 2° Ur respecl douce ba gracius e blige de bep-unau, hag e hounie ca-Ionneu en ol. 5° Gùir nerh un dèn egonsiste doh hum fèaliein ean-memb, è féahein er golér hag en inclïnationeu disordre. 4° Ur hrechén, péhuni e fulle dehou en dout nn issue mad é que-ment tra e ra, ha hum rantein pourfittable d'é nessun, e zelie gobér peb tra avett Doué ba raportcin toul d’é hloèr. Reflex.lon, i" Pctra c zeliamb-ni admirein muyan, pé er hourage guel péliuni saut Ambroés e rebraichas en AmpeJeur hag e viras doh-t-ou u antréein èu dis, pé humilitè enampeleur Tbéodos, péhani e hanahuas é faute hag e ras ur benigen publique ag è béhèd? En eil hag éguilé é vèrite bout ad-miret, Queméramb scuir argourage sant Ambroés, én ur demalie guet doustér ha caranté er ré e farie ; queméiamb scuir ar humililé en Am-peleur, én ur hanahuein hur fauteu, pe vent rebraichct d’emb hag én ul lubourat d’hum gorrigein a neha