Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/220

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Renouciet enta n vermen d'er fal gustnme-zé» !ia groeit ur benigen benac qtiel liés gùéli ma couéhet èr fante-zc, ha hui e hùélou ur chan-gemant bras é bcrre amzdr. Respeclamb en hanhuc santel a Zoué mui eit n’hun nès grocit beta bermen : permettet-è d'em]> er prononcein, nues el lihertè*zé n’en dé reit d’emb nameit eit er prononcein guet er brassan respect, eit er mê-lein bager glorifiein, ha galltuein Doué d’hur secour. EB ÊÜARvil» DK A TIS JMBBIL. SANT AMBROÉS, ESCOB HA DOCTOR. Sant Ambroés, gannet é France, e oé bet dessnuet guet ur vamsantel, péhani en accourgas a viban de bratïqucin er vertuyeu. Goudé en dout groeit é studi guct inour, ein e véritas dréé siance ha dré é furnés bout laqueit de voul goarnour ag er guér a Vilan. Hum aqùittein e ré ag é gargue guel quementa léaldset, a zouslér hag a sourci. ma oé respcc-tel ha câret guet en ol. En Escob a Vilan e zas de vcrluiel: en dud a Ilis hag er boble c Imm assamblas eit cboége un escob aral cn é Jéh; ma?s èl n'ellent quet hnm nccordein, rac lod e hanhué unan, ha lod aral un aral, é sùuas trous lia dissantion étré-z-hai, ha dc zougein e oé memb nc véhéhet ur revolle, Ambroés, è cnlitc :» hoarnonr ag er guér. e hum rantas c creis en as-samblé, bag e gonzns guet quement n )oqunnce luig a furnés, ma ins de }>èn a laquat er penh. PsTe oé quct lionh ochihue mai c ziscour, pe oé beti cleuet ur broaidur biban é crial a bouis é bèn : Âmbroés, Escob. Cri er lironidur-zé é oé bet queméret èl ur voéh ag en nean ; hag avèl dré ur mtracle, en ol dud nssamblet hum accordnshag e laras tair gùéh ol dJur voéh ha guet ur joé vrns : Âmbroés hun Escob. Ambroès, bâmetc cleuet, quement-cc, e ras ol é bossibleeit bout dispanset â guemér er gargue! inournble-zé: ean e yas memb de gulie de dy unan ag er sénatcrion; ma?s er goarnour ng cn Itnli e ras bonncin un ordrènnnce rusle ineinb d'erj ré e zalhebé er Snnt cuhei én ou zy, pé e houyehé mèn e oé cuhet ha ne zehcnt quetde zisclncriein. Èl-cé crsénniour-zé eoé bet obliget dezi-solein mèn c oc Ambroés, péhnni e goussuntas anlïn guel eune n resis-l tein doh volnnté Doué; receu e rns en Urheu sacret, Jia quenléh é oé bet sncret escob. . Diar er momand-cè, Ambroès nJhum sellas quet muï èl un dén ng er bed, hag eit bout dislngue nquôrh doh-t-ou, enn e zistribuas er péh et» doé a eur hng a argand d'en iüsieu ha d'er beurerion. Ean e gonsacré hilleih a amzér de studial er Scritur Santel, ha muyoh hoah d'hobér oraeson : veillein e ré paud-mad de noz, ha lïés ne rénameit ur préd éa dé. Lsen oè a garanté aveit er beurerïon, a drnbé aveit er béberion hagj a zoustèrnveit en ol. Drè è instructioneu santei, ean c douché caionncuer1 boble hag e hounié un nombre bras a ineanneu de Zoué : hag èl ma per-déguc Ités ar en excellance a stad er gùérhïèsèd, ean en doé beter gon-solation a bùélet billeih n verhèd é tonnet de gonsacrein ou gùéihtaeti de Zoué. Opèn quement-cé ean e gonvertissas un nombre bras a héré* tiqitèd, ê mesquc péré é oé sant Auguslin, pébani e zou deit de voul uc Doctor hag ur Snnt bras ag eu llis.