Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/163

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

7 MERII. — santês perpétür ih santes FÉUCITÉ, MARTIRÉSED. 145 » En trenoz é oen bet confluiet dirac,er jugc, lia me zad e hnm bre-santas lioali énou guet me hroaidur étrcé zivréh, énul laretd’ei£rt : séle a druhé doh havab, ma n'hi hès qùeta druhé doh-eign-mé. Er juge e hum laquas ehué a du guet-ou t hâg e laras deign : Petra ! ne vchet quet touclietna dré vleùn gùen un lud e yet de rantein maleurus, na dré innoi;ancé ér hroaidur-men, péhani e ya de vout enévaddrc liou marlme? Sacrefiet enta eit prospérité en Ampeleurèd. Me rescondas quentéh : ne sacrefiein quet. Crechénés-oh enta, e laras-ean? Ya, crechénés-on. Goudé en dout groeit d’em zad sorlie, er juge cm hon-dannas de vout exposet d*él lounèd goué. * Er llonzeu a-ziaraug e zou ré er Santés-men, èl m‘er gitélérél livreu ancién. Félicité e zcsiré eliuc merhuel guet Perpélue: maes brazés oé a eih mis, hag el lézen ne bermelté quet laquat er groagué-zé d’er marlme nameit arlerh ou gulevôud. Er grechdnion e hum laquas ol de bedein Doué aveit-hi, liag cn dé-cé memb hi e laquas ur verh ér bed. KI n'ellé quet parrat a grial guet en drotig e santé, unan ag er goardeu e Inras deht : < Petra! té hum glemme bermcn! Peira c rei-lc entape vci ex-» poset d’el lonnèd? » —- * Mé-é e souffre cr. momand-men, e rescon-* das Fdlicité, maes dr hombal, un aral c souffrou eit-on, rac ma > sôulïreïn eit-ou. * Arrihue e râs anfin en dé merchct aveit er hombnt, Perpdtue ha Fd-licité e sortiasag er prlson eit monnel d enamphithéâlre : quer jo.éius ha quer contnnt oent èl én dd ag ou érard. Laqueit oent bet ou diliue nuah é rouddeu, liag exposet oent bet èl-cd dïir vuoh goué ha ftiriet, péhani e altaquas de guetanPerpétue, hisauas der lud ha hi !a«squas degouelie ar hd hein. Fdlicité e oé bet taulet hantér-varhue ar er place; maes èl ne varhucnt quet eit quement-cé, en ihue Santds e od bet cônduiet nczd de greis en amphkhdâtre, hag dnou é oent bet dibennèt, Ou martir glorïus e arrihuas dr blai 205. ( Reflexlnn. Santds Perpdtuc,, persecutet guct hd zad ha guet cn lyrand aveit gobér dehi renonciein d’er Fé, e chomas pcrpet ferme ér resolulron lïi dod quemdret de vout fideï de Jésiis-Chrouist; miespdh querbïhanaVIra, allas! e ro demb-ni manquein dïiur resolntion mad? Ni e ra cand pro-pos ha cand rcsolulion de vonl fidel de Zoué; mscs pe arrihue enoccasion de rein dehou ur merclie a hur lirielitd, nezc évemblâche, nezc d pld-gtiamb hag en huin lausquamb de ïout rérthet guet cn tuntalion. Er sorte resolutioneu-zd ri’en dint quet gùir resobuioneu nag ur gùir vo-lnntd memb : nen dint nameit ur meni-volantd, vaen hag imitil. Eu ihuerne eV.ou carguet ag er sorte resolutioneu-zd : car n’en dès ddn erbet . quen didalvé ha quen impie, hemb n’en dès nrar-â-luieh un hoant henac de diangein a vuhé ha d'hum sauvein. Dré cn effèdeu pd di^d en cevreu c hanahuér er fond hag en disposition a galon un dén, èl ma hanahiidr en . natur vad ag ur hiién drd d fréh. Ur hùdn, hag é tanlehd bleu peb plai, ma ne zouguê quet a frdh, d vou trouhet lia tnniet en tan. Er resolu-tioneu e zou haval doh er bleu, hag en actioneudoh er frdh. Hum zefianib a sincérlte hur rcsolutioneu, ma n’en domb quct fidèl cn occasioneu. 10 s' \ 446 B