Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/162

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

U4 BUHÉ ER S.ÏKT.


IfffHfHfKfftfMffffffttfHfftflfmtmHflflfHfffflfH; KB SEinVÈD DÉ A VIS KIRD> SANTÉS PEUPltTÜE HA SANTÉS FÉLICITÉ, aiARTIRÉSÊD. En ampeleur Sesér en doé ordrénet laqual d’er marhüe ol er greché-nion, péré en déhé rrfuset sacreüein de zouéèd er ranteleah. Er goar-nour ag en AIVique e ras arrestein, ér guér aCarthage, PerpéLue, Fôlieilé ha crechénion aral hoah. . Perpctue e oé un darne youancq a zeu vlai ar-n-uéguénd, péhani e gnnduié ur vulié forh-devot: dtméet oé; ur hroaidur memb lii doé, ha hi er magué guet hé leah prope .; Félicilé e oé lioah yotiancquob, hag elmé diméel. Él ma scrihuas Perpélue, en dé quênt ma varhuas, en hisloèr a hé martir, me rapportou amen hé honzeu. * « Pe oemb, emé er Santés, étré deourne er bayannèd, mezad, pé-hani e oé payan hag en doé ur garanlé vias eit-on, ezas d*eni havouét hag e ras e hossibleaveit melaquat de renonciein d*er Fé. Èl macon-tinué attâu, me laras atdin dehou, cn ur ziscoein ur pod e oé énou ar en doar : me zad, lmi e hùéle er pod-zé? Ya, emé-ean. Er pod-zé ha ean e elle changein a hanhue? N’en dé gùii penaus u’cilér rein quin hanhue deliou numell en hani en dès? IVellér quet, e rescondas-ean. Na mé elmé, nellan quet la-ret é on nameit er péh ma on, de larel-é, creehénés. Nezé me zad furiet e hum daulas ar-n-an èi p*en déhé vennet tennein men deulegad. Goudé m'en doé nVanjuliet ha men goal-drettet, ean e yas é heut. > Deu pé tri dé goudé, é oentb bet Iaqucit én ur prison tilioél : bâmet oen bet én ur antréein énon, rac ne hanahuen qnel er sorte lehicu-zé. Et’ fal vlas hag er hroés e oé énou a halamor d‘en nomhre bras a dud déja ranfermet, en diguemcr ruste e oé groeita han-an hag er chagrin em hoé dré nehouien t|uel mèn é oé me hiôaidür, ol que-menl-cé e ré d’eign ur boén eslrange. Nuoah abèn un lierrad gomié tn'em boé bet perrnission d'em boul guet-n-cign me hroaidur êr pri-son : nezè m’h(im gonsolas : me gavas ér prison un demeurance agréable, ha me vourré quemenl énouaveit él léh aral, » Pe gleuas me zad larel é lelien bout inleiToget, ean e zos én ur ouilein d’er prisôn. En ani|uin, ei* chagrin e oé merchet ar é face, Me merh , elaras-ean d’eign quentéh, hoti péet tnihé doh mem bleau gtièn : hou péet Eruhé doh Iiou tad, mar méritan Itoah en hunliue-zé a hou perh. Mar dé gùir en e irtès hoü tessauet mé-membbetag en oaid-men, hagen e mès het attau houcâret mnyoh eit liou perdér aral, mé lion pnde, ne henneitet quet ma vein disinouret dirac deulegad endud. Taiilel iir sélear hou pertlèr, ar iiou mam hag ar hou crouidur, pé-hani n’el!ou quet bihuein hemh oh. Renonciet <J'en almrlemant-zè, péhani hur rantehe ol maleurus : car hanni a han-amb ne gredou hum ziscoein é puhliq, marvbeèh condannei d’er marhue. Ln ul lareter houzeu-zé , ean e voqné d’em deourne hag e hum daulé étal me zreid. Avouéein e rañ c oen touchet é hùélei nie zad ér stuJ-cé : aveit er lionsoleiii.me ïaras dehmi hemb-quin : Douê e rei é voïanlé; hun btihé e zou ètré é zeourne, ha non pas étré hur ré-ni. Me zad e bartias > trisloh eil. bisconh.