Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/149

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

fè !:ü b 1 BIERIJ. -- SAPïT ALÏÏIN, ESCOR. 131 En Escob ag er gnér, en ducl a iiis ag er boble e yas én arbèn de Ro-mafin, hag er Iionduias èl ê trionifle guet cn eu zén lovre en doé gùelleit. Er Sant e oé goleit a véh ïiag a gonfusion dré en ol inourièn e oé ran-tet dehou, hag èl n'ellé quet soulïrein mêhtioneu en dud, ean e retor-nas bian d’é govand. f Er Sant»men, gomlé en dout conduiet é venèh guet un doüsldr ad-mirable ba desquet dehai en lienl ag er bnrfaection, e rantas é inean de Zoué, ér blai 460, ardro en oaida zêc viai ha tri-uéguènd. lteflexion> " * Er goal-sperèd, .anemis er salvedigueah, e ras d’en eu hcrmit-men qùittat en deserli: mtes ne oenl quet bet pêl hemb disiroein ar ou fii-seu. Urvoès peur e ras dehai retorne d’er liombat, Adniiret ag un tu. goannedigueah mab-dén, hag ag en tu-ral humilité er Smnt. Douè e bermette mar-a-hùéh ma couèhe er ré devot: maes er ré humble ne diomantquct pél hemb sehuel : Doué ne dardequet tVïiobcr dehai ha-nuliucin ou faute, hag ind ne dârdant quet dTium gorrigein. Eü Reflezion. Deuzcc menah c oé preste de gùittat er hovand, a ba-ïamor ma oent bet quelennct rusle, lia martezé en ou déhd bet |ium gollet ér bed: sant Homffin dre é zoustér e rns dehai cbome énou, hag ind e rcparasou faule dré ur vulic santel ha devot. Clinhuèdeu en inean e houlenne bout trettet guet doustér èl ré er horv. Mùr yet dc droein ha dc zistroein én ur faegon ruste un dén cian ért é hufé,é léh èr soulagein, bui e gresqué é bocnhagé zrotig. Er memb tra ehue, mar temafcl dliou nessan er faute en dès groeit, dré gonzeu ruste ha hùerhue, c léh gùcllat d‘en drong, ne ret liés-mad meit erhresquein. Corriget er rée farie, maes giiet caranté; c!asqnet ou fourflt, rnaes ne glasquet quet iamsescoutantein hou sperèd pé liou imur, hahiu e hùélou pebéh nerh en dès en doustér. Elt HETAW DE A VIS JlfÊBH. SAINT ALBIN, ESCOB. Er Sanl-men, gannet é paraes Languidic, escobti Cùénèd. e ziscoas a vilian un inclination vras Dveit er vertu, hag ur grèd acbnirable aveit en ol exelcïceu ag er Beligion. Douc e ras dehou comprenein abrèd péh quen trompus-é vanitéeu er béd, ha quemér e ras un horrenr hag un disprisance quer bras eit-hai, ma hnm dcnnasén ur hovnnd, tosle d*cr guér a Angers, aveit Imm gonsacrein ol de chervige Doué èr silance hag er retracd. Deustou péh quen devot ha quer santel oé er venèh ng er hovaud-cé, Albin 011 zremeinas quênt pêl ér pmique ag cn ol verfuyeu. Éynneti, « veilleu, é liedennen c oc cootinuel; seliet e ré é gorv èl un anemis e zelié castiein noz ha dé dré bep sorte penigenneu lia mortelicalioneu derhel o ré é squêndeu én ur sclavage contmuel, eït no véhent quet bet eit-ouun oceasion a béhèd, ha dré guement-cés n’arresté jamaes é zeu-legad ar nitra capable de rein debou un tantation benâc. Jarn®s ehué né venné cleuet goapereah na gonl-gonzereah guet eune a héhein inemb d’cr garanté deliet d*co nessan. É inean, conduiet hemb-quin drê sperèil Jésus-Ghronist, ne viliué nameit eit-ort, hagarrihne é ras èl-cé èn ur bazen quen ihuela vertu hag a santeleah, ma oé seHet gu