gant dour ar Jourden. N’euz d’ober evit se nemet skuilhan eun daken bennag anean ’barz an dour-bade.
Me ma-unan na zistroin ket d’ar gær hep kas ganin eur bannac’hik dioutan. Rak goud a ran na oufen ket ober d’am c’hoar brasoc’h plijadur evit badei gant an dour-ze, en Iliz Kervorc’h[1], ar bugel eman o c’hortoz.
Allo ! mad ! setu ma speret, an ibilh ’zo anean, æt adarre da Vreiz. Koulskoude ma karje bean gant ’pez a ziskoue d’ean ma daoulagad, e kavfe aman, war vene ar Gwe Oliv, peadra d’hen delc’hel a-gær.
Ken aliez a dra a weler ac’han ! Ha laret c’hoaz am ije c’hoant da welet muioc’h ! Ya, duont a dre d’an tosenno, eun neubeudik tostoc’h *eget ar Jourden, en em guz eur gær a vije eun dudi ’vit ma daoulagad kouean warni : kær pe gentoc’h kærik Jeriko.
Mes n’o deuz nemet gortoz eun tammik, hag o defo o *goalc’h. Arc’hoaz, mar be bolante Doue, ec’h efont di — ha me gante. Arc’hoaz e tlean mont di da gousket.
’Rauk disken euz mene ar Gwe Oliv ec’h an d’ober eur weladen d’eun iliz russian, eman he zour aman ’uz d’in,
- ↑ Eur barrouz eus bro Wengamp.
