Oh ! ma chomo beo ar c’hiz-ze dre-holl en hon bro Breiz-lzel, ’vit ma teuio Doue da bardoni abretoc’h d’anaon ar purgator.
Na vo ken a burkator goude ’vo bet barnet an holl dud en traouien Jozafat, — pe e læc’h-all. Da c’hortoz, aman, en *deun an draouien, e zo tud hag a ra, kouls laret, o furkator en o beo. ’N eur ziskoel d’imp, izeloc’h ’vit ar berejo, eur regennad tier bihan euz an disteran, e lavar d’imp hon ambrouger : « C’hwel aze, ’mean, eur gakousiri. » Eno en em denn hag e ve maget gant kær ar gakoused a ve ganet enni. Ken e oa ar bla 1875, e c’hellent bevan diabarz ar mogerio, diwar an aluzen. Breman eo red d’ê chom e-mæz ar gær evit klask o zammik boed. Eur glozen ac’h astennont d’imp gant eun dorn, pe eur hanter-dorn : rak mons int kazi holl, kollet gante eur biz, pe a-wejo eun dorn a-bez. Pa c’hellont distagan eur gomz bennak, da laret eo, pa ne ve ket peurdebret o muzello gant ar brein-krign, e laront d’imp ar gomz-man, a zo eur gomz c’hallek dislivet : « Fatemi la carita ! Græt d’in ar garante, pe, mar geo gwell ganac’h : roet d’in an aluzen ! » Ar gir « bakchij » a deu gante ezetoc’h, ’n askont m’eo eur gir arabek.
