oa gantañ war e skoaz, ha seblant skuiz a oa war e zremm. Gervel a reas an daou zen yaouank gant eur vouez truezus. Ha Seven da dostaat outañ.
« Petra hoc’h eus c'hoant, tad koz ? » emezañ.
« Allas ! aotrounez, gwelout a rit peger gwenn eo va bleo ha peger roufennet eo va zal ! Kabac’h oun deuet da veza, ha va divesker o deus bec’h o tougen ac’hanoun ! Ret e vezo d’in mervel amañ nemet gwerza a rafe unan ac’hanoc’h e varc’h d’in. »
« Gwerza eur marc’h d’it ! klasker bara ! » eme Nik. « Ha penaos e paeï ? »
« Gwelout a rit ar vezenn-mañ. Enni ez eus eur gevnidenn hag a oar ober gwiad kreñvoc’h eget an dir. Evit eul loen ho pezo anezi. »
Ha Nik dirolla da c’hoarzin. Seven avat a lavaras gant douster :
« Dalit va loen, va den mat. »
« Bennoz Doue d’eoc’h, aotrou ! »
Hag an den koz a sav war ar marc’h hag a gerz seder.
Nik ne voe ket evit mirout da lavaret traou d’e vreur :
« Genaoueg ! » emezañ. « Mez a dlefes da gaout ! Te a vezo reuzeudik da stad bremañ ! Soñjal a rejout marteze em bije daouhanteret va zraou ganez ? O ! tra ! ne vezo ket ar stal e-giz-se !… Skiant-prena, skiant gwella. Te a zesko diwar da goust beza furoc’h hiviziken. »
« Ne oa ket bet em soñj, Nik, kaout lod eus ar pez a zo d’it. Kae eta. Me a yelo ivez. »
Nik a dec’has, lorc’h ennañ war gein e varc’h. E vreur a gerze war e droad war e lerc’h, hep rebech seurt d’ezañ.
Digouezout a rejont e-giz-se war eur straed striz gwasket a bep tu gant eur menez. Ar straed-se a oa he ano ar Straed Villiget, rak, en e c’hichen, e veve eur roñfl hag a bake atao an dud pa gleve anezo o tremen. Dall e oa, seizet e zivesker, met ken tano e oa e ziskouarn ma ouie pe da vare e teue eur vuzugenn eus an douar. Da vevelien gantañ e oa daou erer doñv a nije war e gomz da dapout nep piou bennak a yae gant ar straed.
Nik ne ouie seurt. Hag heñ gant e varc’h dre ar straed.
« Va chas mat, » eme ar roñfl, « kit da gerc’hat an tremeniad d’in d’am lein. »
Hag an daou labous da vont herr e-giz eur bolod. Kemerout a reont Nik ha kas a reont anezañ d’ar roñfl.
