« Ha d’it ? » emezañ d’an trede.
« Kement a zo glas ha kement a zo sec’h. »
« N’ouzon dare da biou eo. Pehini ar c’hosa ac’hanoc’h ? »
« N’ouzon ket, » eme ar c’henta. « Gouzout a ran ervat en devoa prenet va zad eur vatimantad aotennou d’in, hag o rac’hat va baro em eus uzet anezo holl. »
« Me n’ouzon ket ivez, » eme an eil. « Va zad en devoa prenet eur vatimantad nadoziou d’in, hag uzet em eus anezo holl o tresa va dilhad ganto. »
« D’in-me, » eme an trede, « e oa bet prenet eur vatimantad koñtilli, hag uzet em eus anezo holl o trailha bara da zibri d’am predou. »
« Ma ! n’oun ket evit gouzout, » eme ar mab. « Pehini ar buana ac’hanoc’h ? »
« O ! » eme ar c’henta, « pa vezo ar gorventenn wasa en he gwasa, diskarg eur sac’had pleuñv diwar beg eur siminal, hag o zapin holl a-barz ma vezo nikun anezo war an douar. »
« Kemer eur marc’h daoulammer, an hini gwella, » eme an eil. « Me a lakay pevar houarn d’ezañ e-keit ha ma vezo e dreid en aer. »
« Ma ! » eme ar mab. « D’an diegusa e vezo eta. »
« Me, » eme ar c’henta, « a oa en eun ti pa grogas an tan-gwall ennañ. Ne savis kuit nemet pa voe an tan em roched, goude beza devet va bragou. »
« Me, » eme an eil, « a oa gourvezet war an hent bras. Kezeg a zeue braoik ha ne savis nemet pa voe o zreid o vont war va c’hein. »
« Me, » eme an trede, « a zo bet seiz vloaz noz-deiz gant va gwreg. E-keit-se, en desped d’ar c’hoant a on ennoun, ne drois ket da rei eur bouch d’ezi. »
« E feiz, » eme ar mab, « ret eo d’in mont da gavout va zad da c’houlenn outañ da biou e vezo ar susit. »
Hag heñ da gavout Arraiz, ha displega nec’hamant an tri-ze d’ezañ, hag ar pez a oa abeg d’ar cholori a oa savet etrezo.
« Ranezennou ! » eme an tad. « Digas o fennou d’in buan ! »
Hag heñ war o lerc’h. Int-i her gwelas, hag int-i da guzat en eul leur. Tri den a oa eno o torna.
« Roit ho freilhou d’eomp, ha ni a labouro en ho lec’h. »
« Memes tra avat, » eme an tri-all.
