ma strink anezi war an diaoulou a oa oc’h ober jabadao en tu-all.
Kripi Gornek a zo lostek ouz e welout hag a zeu d’e gavout en eur grena :
« Petra ’faot d’eoc’h ? »
« Breur roue Gorre-ar-Ster a rankan da gaout. »
« ’Touez—touez gant an holl aze emañ. Dibabit an hini a glaskit. »
Ha Magetpell a sell ouz an dud. Ouspenn daou-ugent a zo gant bep a zant marc’h pep hini.
« Gant aon da fazia gant va zaol, e kasan anezo holl ganin. Ar roue, ’michañs, a anavez e vreur, hag ar re-all a c’hello distrei amañ. »
Hag e laka an daou-ugent dirazañ, hag e kas anezo araozañ betek palez ar roue, evel m’en divije kaset eur vandenn deñved. Pa ’z eo digouezet, e c’halv ar roue :
« Aotrou Roue, » emezañ, « choazit ho preur er vandenn aze ; bep a zant marc’h en deus pep hini eus an daou-ugent-mañ. »
Ar roue ouz o gwelout a sav aon gantañ, hag a lavar da Vagetpell o c’has en-dro. Hemañ a grog en e vaz hag a sko warno endra ’c’hell, ha me ’lavar d’eoc’h ne voe ket hir an abadenn. Holl e redjont d’an ifern, ha d’an daoulamm c’hoaz.
Hag ar roue da gavout ar sorser :
« N’out ket evit rei da Vagetpell, » emezañ, « eun dra ha n’eo ket gouest da ober. Warc’hoaz eta e vezi dibennet ! »
« Eun dra-all c’hoaz, Aotrou Roue. »
« Mat. Unan a zaou : te pe Vagetpell a rank mervel ! Ma c’hounez e vezo ret d’in rei d’ezañ n’ouzon dare pet sac’had aour, ha va merc’h da bried war ar marc’had. »
« Warc’hoaz-vintin, livirit d’ezañ disec’ha… »
« Adarre gant disec’ha ! Kollet out eta, peogwir ne gavez seurt ebet ken. »
« C’hoant laza anezañ eo am eus an taol-mañ. Livirit d’ezañ disec’ha an eienenn a zo dirak ho kastell. Gwazed ho pezo e-kichen, ha pa vezo Magetpell e-tal an eienenn, int a daolo eur maen-milin war e benn, ha lazet e vezo pe ez in d’en em grouga. »
Antronoz e lavar ar roue da Vagetpell :
« Kae da zisec’ha an eienenn a zo dirak va zi. Pa vezo
