Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/413

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

zS Méhéuem* Sant IñÈBÈ. 3g3 a Angletèr , é péh léh é oènt bet badéet, hac é oé bet er Béitg-cé ean-memb lahet dehnèhattoh a daulen mein. Rj§flexioh. Sant AJban, mar en dès hom gonveñisset d9er fé a gre-cbéneah, nen dé bet nehou detiour d’é gonversLon nameit d’ur Bélèg en doé bet receuet én é dy, eit el laquat én abri dob er bersècution a béhani é oé menacet. En Eutru Poné 9 eit er recompancein ag er chervige en doé rantet de unan ag é-Yinistrèd, e accordas dehou er graece de hanèouet er re-ligion a Grechéneah, ha d’hnm hobér crechén ean-memb. Hanèuamb, dré guement~men, er recompance e selie rein en Eutru Doué, liès ér bed-men, hac a dra sur ér bed aral, d’er ré e rante chervige d’ou nessan, dré ur gùir garanté aveit-ou. En eihvid di ar-n-uiguénd a vis Jtf ihtudn SANT IRÊNÉ, Escob ha Marttr. . Ea Sant-men en doé bet én é jrouancquiaer bonheur de vout bet instruget dré sant Polycarpe, Escob a Smirne. En Escob santel-men, én ur gonsiderein guet admiraiion spe-tèd, innogance hac ahoeissance é sisciple, er hiré hilldh hac e guenièré ur sourci bras d’hobér a nehou un dén vertuus: Iréné, ag é du, ne ispergné nitra cit pourfitein ag en ins-tractioneu e hroé dehou ur msestre quer santel. Larèt e ra d’emb ean-n|emb , ér péh en dès lausquet guet-n-emb dré scrihue, penaus ipa remerqué guet hilleih a attantion er péh e hroé hac e laré sant PoJycarpe. Chonge e mès hoah, em’ean, ag el léh é péhani é oé azéet en Escob eurns-cé a pe berdégué : chonge e mès ag è santelpah hac ag er yajestè e barissé neiè ar è fape : haval-é guet-n-eign er hleuet boah è larèt é péh fse^on en en doé conzet doh sant Yehan en Avièlour ha guet hilleih aral péré en doé bet er bonheur de huélet Jesus-Chrouist a pe vihué ar eq doar: grèd em boé é deuèt ol quement-cé, e lare hoah sant Irèné : ou laquat e rèn dôn ém halon , ha Doué e rad’eign ergrsece d’em bout-ind hemb cesse ém sperèd. Iréné, goudé en dout bel feahet er bayanèd hac en héré- 3g4- Sawp