Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/180

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

sEudoce. x3 Merlu gion erbet; ha chelu; perac, en e mès hum abandonnet ée bep borte vinceu. Sellet, goudé <juement-cé, hac ean e xou pos-sible d’eign acbappe é raug er poénieu éternel. Ya possible-é, emé en dén santel, mar caret hinn gonverUssein ha gobét penigen , rac Doué e receu perpet guet madeleak, quei joé ha carauté, er béherion penitand. -rr- Laret d’eign enta y emé-biy peLra e zelian gobér..— Arsâuet a béhein, e rescondas er servitourrmen de Zoué , ha galhuèt: hemb tardein ur bélég d’hou ^assistein ha d’hoti tisposein de receii er Vsh diènt; rac , aveit on-mé , me ion obliget de retourned’em houvand , é péh léh en hou recommandein de bedenneu en ol venéh. Eudoce e glasquas quentéh urbélég, hac hum daulas doh é dreid , én ul larèt: me zou er vrassan péhourès e zou bet biscoah ; maes disquet e mès penaus iniséricorde en Eutru Doué e zou hoah brassoh ; hoant bras e mès d’hum ranleia crechénès : insiruget-mé, mé hou pède, hac ordrénet d’eign er péh e bligeou guet-n-oh. Ordrénein e ras dehi quemér ur gusquemaul modeste , ha passein seih dé én hé hampre é yuneiu hac é pedeiu Doué , hemb conze doh dén. Goudé hé dout groeit quemenl«cé, hi e yas guet un habid a benitandès de gavouet un Escob hanhuet Théodot; hac, hé iace doh en doar, hi er pedas , guet hiileih a zareu , de rein debi er Vadiènt. En Escob-cé , doh hé gùélet é dispo-sitioueu quer santel hac ansaignet mad , hé badéas. Er San-tès e ly:(*as ne*édooa*zon ag hé ol madeu d’er beurerion, hac e bedas en Escob d’ou farlageija étré-z-hai. Ne oé mui gùélct aezé nameit én ilisieu , ha donnet e ras de vout un ezample caèr a benigen hac a vertu. Ne dardas quet ag hum laquat èn ur houvand, é péhani é hroas ur benigen eztraor-dimer , doh hum seüet perpet èl indigue a vihuein én ul léh quer santel. Ér Goarnour ag er brovince , én ur gleuet en hi doé hum rantet crechénès, hac en hé doé madeu bras, e hroas er chonge d’ou lemel guet-hi; mses a pe huélas é oènt déja reit d’er beurerion , ean e vennas hé hontraignein d adorein er faus douéèd. Er Sanlès er refusas guet ur hourage admi-rable : rac-cé è oé bet condannet de vout dibennet. Hé marlyr e arrihuas ardro puarzêc vlai ha cand goudé donr oedigupab «Jesps-Chrouist hur Salvèr. Mcrhi Sm