Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/179

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

l^ttefh. SA1ÏTB5 HüDÔCÊ^ ihuerèe, ah»Lne asteoiiehoh qu«t h<m;tDüYhfefett>r sct(niV i’ JSJar, jea;dèsjp«iojiiettet Dopé tir reoompañce* <juet caijr aveit uq tam.harav fé or hpéreonad deur ñtenih reH d’tir ptur aveit astenne é vubé vpéh recompance né rfecfeâôtr guet Douéer ré e voü caus d^upesspm de hounit er vohé étérnel ? Dakouret entâ v «*evñ hou possible, avèit «alvedigñéâh hôu predér; parreit ne voü-offanhetDoué; groelt hou possible eU ma.VOü inouret ;Msqbeit réihtaet-vadén hoü tj, é meSque hpu servitenon; (kt9sñiiethoa pugak é dôugeanct’Douéy ha reit é peb Jéh.ekamplé vad d’en ol. < • > ( hac a ridêc d ep divertlssepianleu : chelu perac é tas quêut pêl dê gouéh ér brassan disordrep. < ... Hur Salvér^erflpguJ, cajaptéus-cé, péhaui hum blige é reneuéein t a amzéc de |m(sér erbrassan miracleu ag é vi-séricorde, e zaS de glasque en avad üriet-men, Ür menah, ép un dreipeiue d*é er guér a Héliopolis^ e logeas én un ty é harz hani Eudoce. Eu déa sanlel-mejao sâuas ardro crejnoz , revé é gustum , eit pedein Doué ; hac , én ul leinein ul liyre (Jeyot , ean e sâpas é voéh aveit parrat doh erhousquEt E1 lectur e hrpñ 0 oé ajc er poénieu.éter-©el, de héré é ypp cpndapoet gr béhgriop , ,hao ar> en éter-nité eurus a bébgnijé jppjssop er Saent. Eudoce, souéhet doh er hleuet, er chpl^uas gue( cpùosité, hac hwtf gavag scon*-tet bras dré el ïectur-zé. ; . , De; holeu-dé t hi e hrpas pedein et menah de zonoet d’hé guélet, hac p laras dehou, én ur grial: chetu.hac e.zou groeit enta a han-an, collet e vein eit birhuiquin 1 Biscoah n’em hoécleuet conze ag en tan éterpel nac ag en treu e mès ckuet guet-n-oh en noz-mep. Ejr menah , souéhet é cleuet guet-hi penaus ne houyE quet a guêut er gùirioué«u-cé , e houlennas guet-hi a béh léh hac .a béh religipn é oé . : me zon , emé-ni, a Samatk i hac * eit lajrèt gùir, ne taès reü- ! • / i6o Sakt&