Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/165

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

7 Tterh. Saotès Psbpétu ha santès Féucrri. i4S goulennet enta guet-ou, m’hou conjure, ma rei d’oh de ha-uâouct ha hui e zelie andur er martyr, ha hui el larou dVtgn goudé. Dré ma huélen hamdé er mercheu a vadeleah en Eu-tru Doué ém hevér, me rescondas guet confiance d’em brér: arhoah hui c houyou er huirioné. Me houlennas cnta guet Doué m’en devehé reit d’eign ur merche benac ag er péh e zelié arrihue, ha chetu amen er péh em boé gouyet : haval e oé bet guet-n-eign gùélet ur squêl aleuret péhani e oé ihuél bras, e douché ag en doar én nean, mses quer slréh ma eiJé unan hemb quin monnet abarh d’un dro ; en neu du a nehi e oé gronnet a hlaniér ha couteileu. Ha doh en troèd é oé un dragonbras preste attau desaiilein arbihue-benac en devehé bet tosteit. Erhetan e vontas e oébet Sature, péhani ne oé quet guet-n-emb pe oemb bet laqueit ér prison, moes péhani hum laquas ean-memb goudé élré deoume hun ane-misèd eit derhel compagnoneah d emb : ur huéh arrihue é lein er squêl, ean e zistroas ar-n-an é zeulegad, hac e laras : hou cortoze e ran, Perpétu; mses dihoaüet a vout dantet dré en dragon. Me rescondas dehou : é hanhue hur Salvér Jesus-Chrouist, ne hroei quet droug d’eign nehou. Nezé, èl p’en devehé bet eune a han-an, ean e sâuas doucicg é bèn a zan er squêl, hac én ul laquat me zroèd ar é bèn-memb, m hum chervigeas a nehou, èl ag er guetan bah ag er squêl, aveit montein. Pe oen arrihue é lein er squêl, me huélas ur jardri» vras, hac én hé hreis un dén ihuél azéet, péhani en doé bleau gùen hac e oé gusquet èl ur bugul. Ean em galhuas dré me hanhue, hac e laras d’eign : deit mad re-vehet, mc merh. Me laras ol en dra-zé d’em brér, ha quemcnt-cé e ziscoas reih d’emb hur bché anduret er marhue. En déieu arierh, a pe gleuas me zad é telien bout inter-roget, ean e zas, én ur ouilein, d’er prison, hac e laras d’eigncm boutun taraicg benac a druhé doh é ouaid avancet, ha rein dehou ur gonsolation benac, gorudé m’en doé men dessâuet guet quement a sourci ha me hâret quement é peb amzèr. Ean e larasd’eignhoahseilctdohmem bredcr, memam ha me hroaidur. M’hum santas er momand-cé touchet; hac, aveit er honsolein, melarasdehoubemb quin : a pe veinar er chalfaud, é arrihuou guct-n-eign er péh e blïgeou guet Douc. Nczé ean hum dennas forh triste hac afiliget. Pe oen bet casset dirac er juge aveit bout interrogct, mc zad hum brc-