Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/164

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

144 Santès Perpétü ha satstès Félicité. 7 JBïrA. Garthage puemb dén youancq péré e zisqué ou hatcohim eit bout badéet, de larèt-é: Révocatha Félicité, péré e oéservi-terion; Saturnin, Secondol ha Perpétu. Félicité e oè di— méet hac e oé brazès a seih mis; Perpéiu e oé un dame youancq a zeu vlai ar-n-uiguênd, sèuet ag ur famiile inou^ rable, ha diméet d’un dén a galité; ur hroaidur hé doé e vâgué nezé hi-memb. Hé mam , revé ma credér, e oé cre^ chénès; mses hé zad e oé payan. E1 ma scrihuas er Santès-men, quênt merhuel, en histoér ag hé martyr, ni hum chervigeoa amen ag hé honzeu. Quêbt ma oèmb bet laqueit ér prison, emé-hi, é tas ne zad d’em gùélet, èn gorto â hobér d’eïgn renonciein d’er fé. Ar-lerh m’en doé groeit é ol bossible eit quement-cé, me laras dehou, èn ur sellet ur pod e oé inou ar en doar : me zad , ha gùélèt e ret-bui er pod-cé?—Ya, emé-ean.—Ha ma, hac ellein e rér rein dehou quin hanhue meit en hani en dès?—Non-pas, n’ellér quet, e rescondas-ean. — Na mé quer bihan, me zad, n’e11an quet ehué larèt é oa nameit er péh ma on, de larèt-é crechénès. Nezé ean e saillas ar-n-an hac em goal drettas, ha goudé en dout m’anjuliet é peb-fae-Son, ean e yas d’é bènt. Un dé benac arlerh é oemb bet laqueit ér prison, ba me elle larèt è oen bet scontet én un antréein abarh, rac bis-coah n’em boé gùélet ul léh quen tihouel na quen horrible. Hilleih hur boè bet de souffrein en dé-cé dré en tuemzèr ag erfoul a dud e oé inou ha dré zivergondis er rè e oé dohhur goarne; mses en néhance brassan em boé, e oé bout inou bemb roe hroaidur. Ér fin, en diacrèd Tertius ha Pomponius, péré en doésoigna han-amb, e hroas, èn urbaiein, hul laquat én ul léh sessoh ag er prison. Durant ma chongé peb-unan ér pèh er sellé, me ré mé é sustance d’em hroaidur e oé bet degâsset d’eign, hac e varhué guet dobér; me bedas nezé me mam d’hé dout soign a nehou; m’hé honsolas goudé, hi ha mem * brér; târhein e ré me balon doh ou gùélet quen afBiget èl ma oènt a gaus d’etgn. Mar-a-zé em boé passet é creis er boén cruellan; mees dré m’em boé bet goudé er bermission de boarne guet-n-eign me hroaidur, m’hum gavas tranquil aquêrh, hac e vourré memb ér prison. Un dé, mem brér, péhani e oé badéet, e laras d’eign : gout e ran^ me hoér, è oh puissant étal en Eulru Doué,