Éphrèh. 12 Buavrér. f Ér fin, uset guet en Ooaid ha goet é benigen caiet, gondé en doot reparet dré é esample vad er goahscùir en doé reit* ean e achihuas é vuhé dré tir marhue eurus, er blai ninêc cand huéh-ha-tri-niguênd v ha Doué e broas dfhanùouet é sante-leah dré hUleih a yiraclen. RÉFLEXION. En Duc-men, gondé bout bet unan ag er b&erion vras-san, e zou deit de yout ur Sant bras< Péhour ha péhourès, ne verne é péh stad é oh, ne goHet quet espérance é made-leah en Eutru Doué. Doué e elle hac e zesire ou convertis-sein, arierh ne resistehet quet doh é hrseceu, ha ma vehet fidel de hélie é inspirationeu santet. EUe Réflixion. Er pénitand bras-men en dès achihnet é vuhé dré ur marhue eurus : ioouret é bet memb guet Doué ag en donsezon a viracleu. Er péhedeu tremeinet ne vireint qaet doh er ré en dès ou huitteit a vout goudé agrèable bras de Zoué. Doué e ra ’iiès mui a faveurieu d’ur péhour coavertisset, péhaai e gonduie ur vuhé devot ha gredus, eit ne ra de hiileih a incaneu péré n’ou dès <juet commettet pé-hedeu bras, mses péré er chervige guet bihannoh a duemdèr hac a garanté. En deuMictèd dé a v is ffuavrér. SANT ÉPHRÈM. Er Sant-men e oé gnenédicg ag er guér a Edesse , ér Mésopotamie. É guêrènt, péré e oé tüd èn ou aez, ê huélet é isprid digueor, ei laquas ér studi, ba donnet e ras dè vout unan ag er ré abütan ag é amzér. Er Sant-men en dès bet conzet ean-mcmb ag er fauteu en doé groeit én é youanc-quis. Larèt e ra penaus, un dé ma cavas én ur hoéd buoh un dén peur, eau bé fostas quement a dauieu mein , ma couéhas er vuoh-cd én ur fozel, é péhani é oé bet tâguet ha devoret guet ei lonnèdgouihue. Disclaeriein e ra hoah open penaus en en doé queméret pligeadur én ur assistein é hoa-rieu ha divertissemapteu publique. Ghetu azé er fauteu hemb quin en doé d’hum rebreichein er rèste ag é vnhé hac eit péré ea en dès grocit ur benigen yras. •
