Goulskoude, eur feunteun oa e-kichen
eno. Sec’hed en doa. Mont a reaz da eva
dour. Kerkent en daou gorn a keas kuit.
Bale ’reas c’hoaz dre ar c’hoad hag e kavas saladenn c’houez.
En em lakaat a reas da zibri. Ha dioc’htu e teuas da veza eun azen.
— Gwasoc’h-gwaz ! a lavaras. Setu ama eur c’hoad hag en em gav traou iskis ennan, avad.
Dont a reas da eva dour c’hoaz. Hag e teuas adarre da veza eun den.
— Oh ! mat, mat : eul louzou all ouz eur c’hlenved all.
Hag e teuas en e benn eur zonj ifern.
Ober a reas eur baner gant brouskoad. Karga ’reas anezi a fiez. Hag e baner war e benn ez eas da grial dirak maner itroun an Termaji : « Fiez dous ! fiez mat ! daou wenneg an dousen ! »
Keginerez an itroun a gemeras diou zousen evit he mestrez. Mez he-unan, na petra ’ta ? e tanveas anezo da genta.
Kerkent daou foultrenn korn a zavas war
