159 — zou quen eurus ba quen inouret èl er bobl crechén, pehani en dès un Doué quer mad; un Doué péhani n’hum goutant quet de visi-tein é serviterion, ean hum ra hoah dehai eit mâgadur? Hlstoér. Ér blai deuzéc cand dêc ha puar-uiguénd, é arihuas, ér guér a Baris, er miracl bras men : Ur voès peur en doé queméret huéh real é prest guet ur Juif, péhani hé forijas de lezel hé brob propan étré é zeoum eid assu-rans ag hé ramboursemant. A pe arihuas Pasq, er voès-cé e hou-lennas hé broh eit monèt de gomuniein. Ya, emé er Juif, maes é condition ma tégassehet d’ein en hosti e receuehet. Er voès maleu-rus-cé e gassas dehou én effèd en hosli sanlel hi doé receuet. Er Juif er posas de guelan ar ur banq hag er piquas guet ur ganifl, ha quentéh, ô tra souéhus, gùélèt e hrér er goaid é ridôc a nehou I Deustou de guement-cé, ean e blantas un tach én hosti a dauleu marhol, hag er goaid e ridas hoah davantaj : arlerh, ean en taulas én tan, a béhani é sortias én ur nei-jal dré en ty. Er Juif barbar en atrap hoah —
