Nezen oai, guet ur garanté perpet berhuidantoh, é conjuren en hani a oai câret guet m’inean de ziscoein deign en dameurance ag é repos hac ag é driomfle.
Nezen oai en er honjuren de hastein er momant é péhani, doh er gùélet face-oh-face, é jouissehèn durand un éternité ag é brésance.
Me adorai volantéieu Doué ; gùel oai gueneign ou gùélet doh hum accomplissein, eit gùélet men desirieu accomplisset ; mæs er gommunion oai me honsolation ér hombadeu continuel em boai de souténein.
Car, mar hum zouguai m’inean hemb cesse trema Doué, dré el lusqueu brassan, ret-oai ma vezai deit me resignation de réglein el lusqueu nerhus-cé.
Ah ! me mab, péb sort caranté é en hani e hum gave coutant pêl doh en hani a gâr ; en hani a oulen bamdé guet Doué ma tegassou demb é ranteleah, ha péhani neoah ne zesir quet ma arriüou.
Ur hrechén péhani a gâr Jesus a greis é galon, a zou ur hrechén péhani, deustou d’en horreur naturel en dès doh er marhue, a rehai neoah a volanté vad ol er péh a éel cârein muihan ér bed, eit monnet d’hum joéntein doh Jesus én nean.
Pêl doh é Zoué, ean a languis, ean a huannad. Ne vou coutant meit a pe ùélou é hloër.
