de Sant erbet. É péh stad a languis n’hou taulai en desir santel hou poai d’hum joéntein én nean doh hou mab divin !
Jesus a oai ar un trône a hloër, hac é vam a oai hoah ér perhindet ! Er vuhé a oai aveit oh ur marhue continuel. Ur martyr oai aveit oh hum ùélet èl-cé séparet doh unan a gâroh guet quement a dinérdet hac a ræson.
Mæs er bonheur hou poai de receu bamdé énoh Jesus, dré er gommunion, a oai aveit oh ur vamen crihue a gonsolationeu.
Sant Lucas a zisq demb é oai sourcius ér fidelet d’hum assamblein eit partagein er bara ; de laret-é, eit receu Corf ha Goêd hun Salvér ; hac èl ma câroh Jesus guèl eit hanni a nehai, ni hun nès er greden é receuéoh bamdé é Gorf hac é Oêd adorable.
Ém homunioneu oai, én effet, me mab, é caven bamdé un nerh neué eit souffrein guet patiantæt er boén a me ferhendet hir ha trist.
O momandeu douce é péré é posséden a neué ém halon en hani em boai douguet durant naüe mis étré men digosté, ha guet péhani em boai bet er bonheur de vihuein durant quement a vlaïeu !
