hac el laquai d’er marhue ; ha Mari, étal er groéz, a offrai aveit ai goêd en Hosti a laquent d’er marhue.
Allas ! p’en devehai éellet er Juiffet leine é caloneu Jesus ha Mari er santimanteu a garanté hac a dinérdet ou deoai ou deu aveit ai, ag ean en devehai bet fautet davantage eit changein ou dispositioneu cablus hac horrible ?
Én diüe galon-zé, læn ag ur garanté quer bras doh t’ai, hac a gargant ag un affliction quen ùerhue, é é téliamb monet de glah en esprit a garanté hac a beah a gommand en aviel é quevér en anemiset.
Jesus ha Mari en dès laqueit ou gloër é pardonnein en offanceu ; ag hum drompein a rent-ind ér jugemant a zouguent a zivout er gloër véritable ? A deliein a rér en dout méh é héli deu scùir quer glorius ?
Ne vern péh quer bras é en offance a zou bet groeit temb, ag ean a vou jamæs quer-bras èl en anjulieu en dès receuet hun Salvér hac é Vam santel ?
Mari, arlerh Jesus, a oai en hani a oai cârettan guet Doué. En offance énep de Jesus a oai infini, en offance énep de Vari a oai en horriplan a éellér chongeal arlerh en offance d’hé mab.
Neoah, guet péh caranté é scùil Jesus é oêd propre hac é offre er bris a nehou
