rieu ha bout humble. Dré é vuhé cuhet é Nazareth, ean a rai en example quênt instrugein.
En Tad éternel a vennai bout inouret dré vuhé cuhet Jesus, ha gùel oai guet Jesus er stad izel-zé eit er marveilleu caërran a éellai gobér.
Elcen-é en dès disquet penaus er barfection hac er mérit, aveit en nombre bras ag en dut, ne gonsistant quet é obér aveit Doué treu extraordinær ; mæs doh hum occupein, a p’en dé é volanté, é labourat a bouis ou divréh, é obér œvreu distér ha disprisable revé er bed.
Ean en dès vennet ehué didrompein en dut hac ou zennein ag er faus creden é péhani é mant a zivout er santeleah, doh hé lacat de gonsistein ordinæremant é vertuïeu ihuel.
Mæs surtout ean a gondann dré-zé er presse bras en dès el lod muihan ag en dut d’hum ziscoein, en desir ou dès de vout estimet, mêlet, inouret.
Me mab, hum bliget é vout cuhet, dishanaüet, ancoéheit. Meit ma veoh deit mad guet Doué, petra vern deoh-hui pénaus é vehet guet er bed ? Er bed a basse ha tout a basse guet-ou.
É Nazareth me bossédai Jesus ; ean em hârai ha m’er hârai. Petra a faut davantage eit bout eurus !
