Ne allan qet, evel ma teziran, fiziout e ven eus a nombr ar re ho car, ma na garan ispicial ar burete, unan eus ar pennou-caus demeus ho cloar.
Mam bur meurbet, mam chast meurbet, rouanes ar guerc’heset, obtenit din ar c’hraç da veva en eur burete qen parfet, ma cafot atao ennon ar merq-se dre behini e c’hanavezit ho pugale muia caret.
CHABIST XI.
Eus ar guir c’hrandeur.
Beza e zeus un diferanç infinit etre ar pes a zo bras ha precius erves ar bed, hac ar pes a zo bras ha precius erves Doue.
Pinvidiguezou bras, tyes, paleziou superb, domestiqet eb niver, a annonç grandeur ar rouanes hac ar brincet. Disprijanç ar bed, horrol evit ar pec’het, carantes Doue, chetu petra a annonç grandeur an den just.
Ar guir c’hloar, ar guir merit eus an den a gonsist о touja[1] Doue hac oc’h observi e c’hourc’hemennou.
An Arc’hæl a oue digacet da gaout Mari gant an Autrou-Doue a lavaras dezi ; Me ho salud, c’hui pehini a zo leun a c’hraç ; an
(a) Eccl. 12. 13.
- ↑ Eccl. 12. 13.
