eguet ar c’homsou, eo a obten deomp e faveuriou.
Un huanad benac eus a c’hinou mam Samuel a obtenas dezi, nan pas ebqen ar mab a c’houlenne, mæs c’hoas, er mab se, eur prophet santel hac eur jug a Israël.
Anna[1] a barlante en he c’halon oc’h Doue.
Jesus, pa lavaras Mari dezan ne voa qet a vin, a seblantas e læsel eb esperanç.
Petra so, emezan, etresoc’h-hu ha me, maoues ?
Mari ne goll qet a esperanc. Prepari a rêe an dour, ha Jesus, o chelaou peden e vam, er chench e guin.
Ral bras eo e pedfet gant perseveranç, eb ne vezor erfin chelaouet gant Doue.
An importunite a zisplich d’an dud hac ho fæs. Mæs n’en em fæzit qet da bedi an Autrou-Doue ; ne fæzo qet ous ho chelaou.
Peguer fervant benac e ve ho peden, Doue a seblant lavaret deoc’h, evel a lavare Jesus da Vari : Va[2] heur neo qet deuet c’hoas.
Mæs m’ar continu ho fizianç da veza ferm, an heur-se a erruo.
Indign en em renter eus a vadeles Doue, pa faller merqa dezan un amser e pehini e tle ober deomp santout effejou e visericord.
Guir eo gouscoude penaus, petra benac
(a) Reg. 1. 13. (b) Joan. 2. 4.