caus anezo. Car alies ho pe sujet d’en em rebeich, ar pes ho pefe lavaret a re var an traou-se.
Doue a garantes, bezit binniguet da jamæs evit an union spirituel pehini a so pliget ganeoc’h antreteni gant ar Verc’nes santel-se, pehini ho poa choazet evit beza mam hor Salver.
Ha c’hui, ô Guerc’hes santel ! recevit ar meuleudiou just pere a veritit evit beza bet atao fidel da chelaou ha da heulia graç Doue.
Ne squissen jamæs oc’h admira ho vertuziou excellant. Mæs particulieramant ar pes a ra va admiration, eo an union stard ha continuel-se pehini a ouijoc’h conservi gant Doue.
Ho calon, goullo a bep affection, a bep attach eus ar grouadurien, a yoa evel eur barados cuzet ha mysterius, e pehini an Autrou-Doue en em blige oc’h ober e zemeuranç hac e pehini e chouissac’h e peoc’h, eus e brezanc.
Ar c’housqet ne dorre qet ar c’hommerç douç-se, hac e c’hellac’h lavaret, evel an ene devot : Cousqet[1] a ran, mæs va c’halon a veill, occupet a Zoue.
(a) Cantic. 5, 2.
- ↑ Cantic. 5, 2.
