nou dies da observi. Ah ! va mab, hac en a ell beza netra dificil d’an ene a zezir ar barados, ac a gonsider mad an eternite eürus promettet d’an nep a heuillo gourc’hemennou Doue ?
Ho madou, ho tanves, ho reputation, ho yec’het, ho pues memes a ell da c’houlen diganeoc’h, ha ne allit qet en em glem. Guir en deus var beb tra.
Na vezit qet surprenet e c’houlenfe Doue diganeoc’h mui-oc’h-mui, a broportion ma ro deoc’h.
Ne ra evel-se nemet evit ho tisposi da vrassoc’h faveuriou var an douar hac ober deoc’h meritout caëroc’h recompansou en èn.
Va mab, pe sort sujet oc’h eus da vouëla ha da huanadi evel ma rit varzu an èn ?
Allas ! Rouanes ar Sænt, commanç a rean da jouissa eus a un dranqilite benac, hac en un taul en em gavan e occasionou afflijant.
