Pajenn:Imitation ar Verc’hes Vari.djvu/149

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
105
levr i. chab. xxvii.

lavarit dezan en ho calon : Va Doue, grit din observi ho lezen.

Goude ar gonversation, pe e fin an deves, examinit e petra ho pe faziet gant ho teaud ; goulennit ountan pardon, mar c’hanavezit e veac’h coupabl.

Trugarecaït anezan ma n’en doc’h qet.

Dre eno e c’hacqisitot ar brud’anç, ar furnes-se en ho comsou, pehini a so consideret gant an tadou eus ar vues spirituel evel eur merq bras a berfection.

Guerc’hes pehini ho poue bepret conversationou qen edifiant, obtenit, obtenit deomp oll ar c’hraç d’ho c’himita var ar poent-ma.




CHABIST XXVII.
Eus ar guir Vignoniach.


Ar Servicher.

Eur mignon[1] fidel a so un tensor brav, а lavar ar scritur. Ar re o deves doujanç Doue en disoloyo hac er c’havo.

An èn a reas deoc’h er c’havout, o Mari ! an tensor precius-se e personnach Elisabeth, hac er roas ive da Elisabeth, o rei ac’hanoc’h dezi evit mignones.


(a) Eccl. 6. 14.

  1. Eccl. 6. 14.