pehini en em gav ho qiniterv Elisabeth, ma en em hastit da vont d’he bizita.
Mont a rit gant pres, eme an aviel. Inspirationou ar Speret-santel a c’houlen beza executet promptamant.
Ar meneziou a renqit da dreuzi n’oc’h arretont qet. Ar garantes evit an nessa a c’houlen avichou beza preferet d’ar joa a gaver en exerciçou a zevotion.
Ho carantes evit an nessa nen deo qet eur garantes eus a eur moment. Chom a rit var dro tri mis e ty Elisabeth, evit rei dezi ho sourci hac ho servichou mad.
Peguen bras frouez a zantelez ne broduas qet ar vizit-se great dre garantes evit an nessa ?
Elisabeth a oue carguet eus ar Speret-Santel : Yan Vadezour a oue sanctifiet e cof e vam.
Elisabeth hac he phried a veve evel daou zen vertuzus, mæs oc’h exempl-c’hui, ô Guerc’hes ! o rentas santelloc’h ha parfætoc’h.
Mar carit Doue, va mab, e carot ives ho nessa, evit pehini eo disqennet eus an èn, eо en em c’hreat den ha maro var eur groas.
Arabat eo deoc’h santout ebqen carantes evit ar re-all : ret eo e disques dre œuvrou.
Qement a dud affliget a so pere ho deveus ezom da veza consolet dre ho comsou ! Qe-
