Pajenn:Hirvoudou ar Profet Jeremi - Ledan, 1823.djvu/55

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
[ 55 ]


Am sufoq dreist muzur, am moug evit eur fin.
Ar yenien am c’hemer, o cresqi va foaniou,
Ar frim a sclass ar goad a red em goaziou :
Hac evit va friva eus sclêrijen an de,
Va bourrevien o deus cleuziet en daou goste.
Neuze meus lavaret : A fanq oùn grêt, m’er goar :
Retorn eta, va c’horf, en calon an douar.
Oguen, ô ! va Doue, eus fonç va funç fanqet,
E meus criet ouzit, biscoas ne meus manqet.
D’ar peurfin e clêvjout va moëz sempl ha dister,
Touchet voe da galon jenerus ha tener ;
Hac e rejout neuze dìn tanva deiz ha nos
An deliçou charmant a zouster ar repos,
Hacar c’housqet tranqil, abaoue pel amzer
Troublet, interrompet gant daelou hep niver.
Davantach a rejout, o prizout penetri
Bete fonç va c’hachot evit va c’honsoli,
Hac evit va difen ha va goarantissa
Eus ar marv, an ifern, var ar poent d’am lonqa :
En em disqeul a rez… va c’hachot zo flam oll.
Crëna ra va c’halon em c’hreiz gant horrol,
Pa c’heus ar vadelez hac an humilite