Deut eta, pervien guèz, d’en em humilia,
Evit en appezi, na zessit da voëla ;
E vadelez divin a zurpas ho crimou :
Choazit hac immolit ar purra victimou ;
Astennit ho tiouvrec’h etreze hac e dron ;
Pedit ha suppliit eus a greiz ho calon
Evit ho pugale, pere zo bet lazet
Adalec o c’havel hac e creiz o yec’het :
Mervel a rent gant naon er blacennou public ;
Dioüallit oc’h-unan rac eur chanç qen trajiq.
Larit d’an Eternel : Penos, Crouer ar bed,
Ha n’en domp-ni pelloc’h ouvrach da viziet ?
Penos, c’hoas eur veach, ar bobl-ze peini
D’ar c’houlz ma c’hobserve da lezen hep pec’hi,
Er spaç eus eun nombr bras demeus a vlaveziou.
En deveus recevet da c’hraç, da faveuriou,
Hac a poa da-unan rentet qer puissant,
Qen nombrus, qen eurus, en eur guir qer brillant ;
Ar bobl-ze qer caret eo a fel dit bremâ,
Gant eur guer eus da beurz da renta da netra !
Penos e c’helli souffr ar vamou gruel-ze
Da zebri gant famin qig bêr o bugale,
