|
V/. Diffusa esft gratia in labiis tuis. |
Absolution.
Dre bedennou ha meritou, etc. |
R/. Proptereà benedixit te Deus in æternum.
Pater noster, etc.
V/. Et ne nos inducas in tentationem.
R/. Sed libera nos à malo.
Absolution. Precibus et meritis.
Ar rest eus an absolution-ma, gant an teir guentel hac an tri respont pere a vezo propr d’an amser-ma viot enni, a gueffot ama varlerc’h en fin an trede Nocturn.
An tri Salm eus an eil Nocturn-ma a vez lavaret da Veurz ha da Vener, ha Laudes goude-se ive.
|
Ant. Specie tuâ. |
Ant. O veza quer caër. |
|
ERuctavit cor meum verbum bonum : dico ego opera mea regi. Lingua mea calamus scribæ : velociter scribentis. Speciosus formâ præ filiis hominum, diffusa est gratia in labiis tuis : proptereâ benedixit te Deus in æternum. Accingere gladio tuo super femur tuum : potentissime. Specie tuâ et pulchritudine tua intende, prosperè procede et regna. |
UR goms vad am eus concevet em c’halon : offr a ran va œuvrou da roue an oll rouanez. Evit he veuli e servijo d’in va zeod, evel ur bluen en dorn an hini a scrif buan. C’houi, va Salver, eo ar c’haëra dreist an oll dud : ar c’hraç a so squillet en abondanç var ho musellou, dre ma hoc’h eus recevet ar venediction eternel a Zoue ho Tad. Quemerit ho cleze’ta ouz ho costez, c’houi pehini eo ar puissanta. Implijit ho majeste hac ho quenet evel un arm bantet enep hoc’h adversourten : avancit gant prosperite da c’hounit ar victoar varneso, hac etablissit ho rouantelez. |
