Pajenn:Gwilhom - Guerzenneu eid escobty Guened.djvu/57

Eus Wikimammenn
Kadarnaet eo bet ar bajenn-mañ
— 47 —



En hou palæs n’en dès nitra d’andur.
Ha ne gavér guet-n-oh-hui, ô men Doué !
Nameit joé pur
Ha lehuiné,
Ha hui hum blij neoah guet larganté,
É cresquein hoah bamdé ou fligeadur.

Hoah ar en hent, é creis ur vro barbar,
Pêl doh men Doué, ne hran meit huannadein,
Nameit scùil dar,
Nameit creinein ;
Eun bras e mès, allas ! a hum zannein,
Ha ne gavan meit misér ar en doar.

Cannet, e lar en anemis cruel,
Séhet hou tar, arsàuet a ouilein ;
Mæs, Doué santel,
Penaus cannein ?
Quer pêl doh-oh, penaus bout hemb creinein ?
Penaus cârein ur vuhé criminel ?

Palæs men Doué, tabernacl adorabl,
Mar ancoéhan jamæs hou pràuité,
Bréh miserabl,
Doh me hosté
Chomet séhet hemb boulgeal noz ha dé ;
Stag doh me stang, ô tead abominabl !

O me inean, ne gollamb quet couraj,
Er palæs-cé hag ol é lehuiné
Vou hur partaj
Eit mad un dé :
Brér de Jesus, me zou croaidur de Zoué,
É dy enta e vou me héritaj.

J. G.



AR ER BARAOUIS.
Ton : N° 129.

O ni zou hoah ar en douar
Ér brézel ha tristé,
Séhamb ol hinihue hun dar
Aveit chongeal én né.
O na doucet ur bonheur !
Caërret compagnoneah !
Azé, ô me inean peur !
É cavehet er peah.