Pajenn:Gwilhom - Guerzenneu eid escobty Guened.djvu/47

Eus Wikimammenn
Kadarnaet eo bet ar bajenn-mañ
— 37 —



Revehet, ô men Doué, mil guéh trugairéqueit ;
Ne fal quet d’oh me hol, hui e hoès m’en gorteit ;
Mar chanjan a vuhé me mès hoah espéranç
Ne gouéhou quet ar-n-an er bouis a hou santanç.

Deustou ma véritan bout milliguêt guet-n-oh,
É on hoah ingorto a receu hou pennoh.
Ah ! me chanjou agrén mem buhé miserabl
Eit ma cleuein guet-n-oh ur houvi amiabl.

Deit, e larehet-hui, deit, inean beniguet,
De bossedein el léh e zou d’oh preparet ;
Bet en distérran tra é oh bet d’ein fidel,
Aveit hou recompanç deit d’er joé éternel.

O momand caër eid on ! bout galhuet devat Doué !
Sur vein : passet vou tout, dangér, trebil, tristé ;
Feahet em bou er bed, ha feahet Lucifér,
Hag hum feahet mé-memb, na caërret ur victoër !

Pe vehé léh de chif é creis el lehuiné,
Anquin vehé guet-n-ein n’em behé ém buhé
Groeit meit un nitraig eit Doué é comparaj
Doh ur bonheur hemb fin e ra d’ein eit partaj.

Deit, inean beniguet, d’er joéieu ag en nean ;
Téhet, pêlleit doh-ein, hui milliguêt, d’en tan :
Chetui en diw santanç, ne veint jamæs chanjet ;
Péhani e vou d’ein, allas ! n’er gouyan quet.

Hui e ra d’ein de choége, ô men Doué truhéus.
Choége eahus mar groan fal, mar groan mad choége eurus !
D’ein-é sellèt a dost, hum drompein zou calet :
El lod muihan e varw, revé m’ou dès bihuet.

Penaus e vihuan-mé, penaus é ha guet-n-ein,
Mèn é ma me surté pe zehé er marw d’ein ?
Me surté zou, men Doué, hou touster, hou truhé,
D’ein-é jugein n’en d’on meit ur yoh fallanté.

Me hum jugeou enta eit ne vein quet juget,
Ha mar hum gondannan ne vein quet condannet ;
Ya me juge é on un inean miserabl,
Me hum gondann d’hobér ur bénigen dalhabl.

Recueil Pourchasse.